ايمان مؤمنان به حقايق‏

ايمان در قلب مؤمنان متعلق و موضوعش چهار حقيقت است:

1- وجود مقدسى كه مستجمع جميع صفات كمال و اسماء حسنى و حقايق علياست، كه معبود به حق و مالك هستى و پديد آورنده موجودات، و هدايت گر آنان به سوى كمالات مخصوص به خودشان، و رزاق مخلوقات و مدبر امور همه ملكيان و ملكوتيان است: الله

2- باور داشتن فرشتگان كه مدبرات امر، سفيران حق به سوى پيامبران، و حاملان وحى، و عباد مكرمى كه عصيان به آنان راه ندارد، و حافظان و كاتبان اعمال و موكلان بر موت اند.

3- ايمان به كتاب هاى آسمانى كه خداوند آنها را براى تأمين خوشبختى و خير دنيا و آخرت مردم نازل كرده و خير و شر را در آنها توضيح داده، و اوامر و نواهى و احكامش را در آنها مندرج نموده است.

4- تصديق نبوت انبيا و اين كه آن بزرگواران مستقيماً تربيت شده حق، و آگاه به معارف الهيه، و معلم حقايق، و دلسوزان بى بديل براى انسان هستند، و فرد فرد مرد و زن نسبت به آن بزرگواران مسئول، و فرداى قيامت در صورت هماهنگى ظاهر و باطن آدمى با آنان راه نجات باز و وصول به مقام قرب و لقاء ميسر است، و نيز ايمان به وحدت راه و عقيده و اهداف انبيا، و جدا ندانستن آنان از يكديگر نه مانند يهود كه جز موسى را قبول ندارند و نصارى كه جز مسيح را نپذيرفته اند، بلكه ايمان به همه انبيا از آدم تا خاتم و اين كه آنان وسيله نجات آدميان از گمراهى و رساندنش به صراط مستقيم و سعادت دنيا و آخرت هستند، لا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ.