همه گياهان و جميع جانوران از يك موجود كوچك و ناديدنى زنده اى ساخته شده اند.
كريس موريسن در كتاب راز آفرينش انسان مى گويد: مى دانيد كه آن چيست كه از خلقت زمين و آسمان و كرات آسمانى و حتى از همه كون و مكان به استثناى عقل كلى كه آنها را آفريده بالاتر و مهم تر است، اين شيئ ذرّه بسيار كوچك و نامرئى است بنام «پرتوپلاسم» يا «جرثومه حيات» كه جسمى است نرم و شفاف و بخار مانند كه قدرت حيات و حركت دارد و از خوشيد كسب نيرو مى كند، اين ذره به وسيله بكار بردن نور خورشيد اسيد كربونيك هوا را تجزيه كرده و ذرات آن را متلاشى مى سازد و هيدرژن را از آب گرفته هيدروكربن به وجود مى آورد و به اين طريق مواد غذائى خود را از يكى از غامض ترين تركيبات شيميائى عالم تحصيل مى كند، همين ذره خرد ناچيز است كه ماده اصلى حيات را در دل مى پروراند و به همه موجودات نباتى و حيوانى از خرد و كلان حيات مى دهد.
پس از پيدايش جرثومه حيات، اين سلول زنده به سرعت فوق العاده رو به ازدياد گذاشت، ولى معلوم نيست كه چه زمانى و چگونه دو سلولى كه از يك سلول با شرايط مساوى به وجود آمده بودند.
يكى منشأ پيدايش نباتات و يكى ماده اصلى حيات جانوران شد كه هيچ كدام از اين دو بدون ديگرى نمى تواند ادامه حيات دهد؟!!
باز توجه كنيم كه از يك سلول گياهى چگونه اين همه انواع و اقسام رستنى ها از خرد و بزرگ با اين همه اختلاف در رنگ و شكل و گل و دانه و ميوه و طعم و بو و فائده وجود يافت، و هم چنين از يك سلول حيوانى اين همه جانوارن دريائى و خاكى و پرنده و خزنده و رونده با تنوع لاتعد و لاتحصى پديد آمد!!
و باز سلول هاى يك گياه و يا يك جانور به چه كيفيت دسته دسته شده و هر كدام قسمتى از تنه درخت يا بدن حيوان را مى سازند و نگهدارى مى كنند.
مثلًا جسم هر انسانى از شصت هزار ميليون سلول تشكيل يافته و هر دسته اى عضوى را به وجود آورده اند، از پوست و گوشت و استخوان، و اعصاب و مغز و مخ و احشاء و امعاء و قلب و ريه و چشم و گوش و غيره.
اكنون بنگريد كه از ابتداى پيدايش حيات تا كنون چند عدد سلول در ساختمان موجودات و مخلوقات به كار گرفته شده و در آينده زمان براى ساختمان وجود موجودات چند عدد سلول بكار گرفته خواهد شد، و از اين بالاتر شماره اتم ها و الكترون ها و هسته مركزى آنها كه زير بناى همه جهان هستى است چه مقدار است؟ بر اساس آيات و روايات علم اين حقايق حتى پيش ز به وجود آمدنشان نزد خداست واوست كه شماره دقيق همه را مى داند و از او پنهان نمى ماند.
منبع : پایگاه عرفان
