بعد قرآن مجيد توضيح مى دهد با چه گناهانى انسان از چارچوب انسانيت خارج مى شود و وارد جرگه حيوانات مى شود، از نظر اخلاق و كردار و منش و رفتار يا مانند چهارپايان، يا مانند درندگان و يا مانند شياطين مى شود كه هر سه مرحله را
قرآن مجيد بيان مى كند.
سه آيه از آيات قرآن مجيد را، در اين زمينه توجه كنيد:
« الَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِن بَعْدِ مِيثَـقِهِ وَ يَقْطَعُونَ مَآ أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِى الْأَرْضِ أُوْلئِكَ هُمُ الْخَـسِرُونَ »
آنان كه پيمان پروردگار را بعد از اينكه استوار و محكم كرده مى شكنند؛ پيمان پروردگار در اين آيه، به قرآن و ولايت پيغمبر و ائمه معصومين عليهم السلام تفسير شده است.
اين پيمان الهى را مى شكنند يعنى بين خود و بين خدا، بين خود و بين قرآن، بين خود و بين نبوت، بين خود و بين اهل بيت عليهم السلامجدايى مى اندازند. به جاى اينكه به تعهد فطرى و عقلى خود را نسبت به آن منابع الهى عمل كنند، به فرهنگ شيطان متعهد مى شوند، به فرهنگ دشمن و فرهنگ يهوديت و مسيحيت متعهد مى شوند. به فرهنگ غرب متعهد مى شوند و روش و منش و اخلاق و كردار خود را با فرهنگ ضد خدا هماهنگ مى كنند.
اين ها پيمان شكنان هستند:
« وَ يَقْطَعُونَ مَآ أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن يُوصَلَ »
با اقوام و با رهبران الهى خود با عالمان ربانى واجد شرايط قطع رابطه مى كنند
« وَيُفْسِدُونَ فِى الْأَرْضِ »
و سفره فسادشان را به اندازه پهنه زمين مى گسترانند.
فساد در اقتصاد، فساد در سياست، فساد در تعقل، فساد در ناموس، فساد در قوانين، فساد در روابط، مى خواهند فساد همه جانبه كنند
« أُوْلئِكَ هُمُ الْخَـسِرُونَ »
اينان از چارچوب انسانيت خارج شده اند. آنان را ديگر خدا و قرآن انسان نمى داند. اينها دچار خسران و خسارت هستند.
آيه ديگر مى فرمايد:
« فَمَن تَوَلَّى بَعْدَ ذَ لِكَ فَأُوْلئِكَ هُمُ الْفَـسِقُونَ »
«بعد ذلك» يعنى بعد از نبوت انبيا و بعد از ولايت ائمه طاهرين، بعد از قرآن و بعد از اتمام حجت پروردگار در همه زمينه ها كسانى كه سرپيچى كنند، طغيان كنند و
پشت به حقايق كنند و رو به شياطين بياورند.
مخصوصاً شياطين انسى كه الان در دنيا فراوان هستند، در كشور ما هم وجود دارند و همه نوع ابزار را هم در جهان در اختيار دارند، پشت كنندگان به خدا و انبيا و قرآن و روكنندگان به شياطين،
« فَأُوْلئِكَ هُمُ الْفَـسِقُونَ »
از چارچوب انسانيت بيرون هستند.
آيه ديگر مى فرمايد:
« وَ لاَ تَكُونُواْ كَالَّذِينَ نَسُواْ اللَّهَ فَأَنسَـهُمْ أَنفُسَهُمْ »
اى مردم مؤمن، اى اهل ايمان، مانند آن مردم و ملت ها و اقوامى نباشيد كه به طور كلى خدا را از ياد بردند و جريمه از ياد بردن اين شد كه خدا هم آنها را از ياد خود برد.
يعنى غافل از اين بودند كه انسان هستند، ديگر توجهى ندارند كه انسان و مملوك پروردگار هستند، توجهى ندارند كه در حيطه تدبير و تصرف تكوينى و تشريعى پروردگارند. آنهايى كه دچار سخت ترين و زيانبارترين بيمارى روانى شده اند كه بيمارى خود فراموشى است،
« أُوْلئِكَ هُمُ الْفَـسِقُونَ »
از چارچوب انسانيت، بيرون رفته اند.
منبع : پایگاه عرفان
