پس به عزّتت اى آقا و مولايم سوگند صادقانه مى خورم،اگر مرا در سخن گفتن آزاد بگذارى در ميان اهل دوزخ به پيشگاهت سخت ناله سر دهم همانند ناله آرزومندان و به درگاهت بانگ بردارم،همچون بانگ آنان كه خواهان دادرسى هستند و هر آينه به آستانت گريه كنم چونان كه مبتلا به فقدان عزيزى مى باشند و صدايت مى زنم:كجايى اى سرپرست مؤمنان
منبع : پایگاه عرفان
