به رحمتت كه با آن بر همه آفريدگانت بخشش كردى،و به توانايى ات كه با آن جهانيان را برپا داشتى،و به نورت كه از هراسش طور سينا بر خاك افتاد و به دانش و شكوه و بزرگى و عزّت و جبروتت كه زمين تاب آن را نياورد،و آسمانها در برابرش زانو زدند و در برابرش عمق فروردين زمين فروتر گشت و درياها و نهرها در آستانش از حركت ايستاد،و كوهها فروتن شد و زمين با شانه هايش آرام گشت، و تسليم شدن
منبع : پایگاه عرفان
