شهادت بر توحيد و رسالت در تشهّد

امام صادق عليه السلام در دنباله جمله مورد شرح مى فرمايد:

پس از اين كه نمازت را به صلوات بر پيامبر صلى الله عليه و آله- به همان نحوى كه پيامبر صلى الله عليه و آله خواسته- متصل كردى، دقت كن كه طاعت حق را نيز به طاعت پيامبر متصل كنى كه در قرآن مجيد در سوره هاى مختلف آمده:

[أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ ]* «1».

از خدا اطاعت كنيد و [نيز] از پيامبر.

و نيز شهادت بر خدا را به همان گونه كه توضيح داده شد بر شهادت به رسالت پيامبر صلى الله عليه و آله متصل كن: «أشْهَدُ أنْ لاإلهَ إلّااللّهُ وَحْدَهُ لاشَريكَ لَهُ وَأشَهَدُ أنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ».

البته شهادت به رسالت وقتى شهادت حقيقى است كه شهادت دهنده داراى معرفت نسبت به پيامبر صلى الله عليه و آله و اطاعت از اوامر او باشد.

 [و انظر أن لا يفوتك بركات معرفة حرمته فتحرم عن فائدة صلاته و أمره بالإستغفار لك و الشفاعة فيك، إن أتيت بالواجب فى الأمر و النهى و السنن و الاداب و تعلم جليل مرتبته عند الله عزوجل ]

امام صادق عليه السلام در اين جملات پايانى روايت چند مسئله مهم را بيان مى فرمايد:

1- استغفار پيامبر صلى الله عليه و آله براى امت.

2- مقام شفاعت پيامبر صلى الله عليه و آله.

3- وجوب معرفت نسبت به مقام پيامبر صلى الله عليه و آله.

كه اين هر سه در ترجمه فارسى جملات متن چنين است:

اگر واجبات پيامبر صلى الله عليه و آله و امر و نهى و سنن و آداب او را به جا آورى از بركات وجود آن وجود نازنين محروم نشوى، بركات مهمى كه دو قسمت آن منفعت بردن از استغفار پيامبر صلى الله عليه و آله و شفاعت اوست و بر تو لازم است مرتبه عظيم و بزرگ او را نزد خداوند معرفت پيدا كنى.