گفتم : من كمال و نقص ايمان را در وجود انسان يافتم ، ايمان فزاينده چيست ؟فرمود : در قرآن آمده :
چون سوره اى نازل شود ، برخى از آن ها گويند : اين سوره به ايمان كداميك از شما افزود ، اما براى گرويدگان فزونى ايمان آيد و هم آنان دل خوش شوند . ولى كسانى كه دل بيمار دارند پليدى بر پليدى دلشان افزوده گردد .و باز در قرآن فرمود :ما داستان آنان را به راستى بر تو بسراييم ، به راستى آنان جوانانى بودند كه به پروردگار خود گرويدند و ما به هدايت آنان افزوديم.
اى ابوعمرو ! اگر همه يكسان بودند و در ايمان بيش و كمى نبود ، انسان ها بر يكديگر برترى نداشتند ، ولى به ايمان درست و كامل مردم به بهشت روند و به فزونى ايمان مؤمنان در درجات نزد خدا بر هم برترى دارند و به نقص ايمان تقصيركاران دچار عذاب گردند.
آرى ، با قبول ايمان و اجراى دستورهاى الهى و عمل كردن به وظايف اعضا و جوارح ، كلمه وجود انسان به صورت صحيح معنى مى شود و وجود آدمى در اين گردونه ، منبع خير و بركت مى گردد . به قول عارف بزرگ اوحدالدين كرمانى :
از چاه برآ به جاه پيوند وانگاه برو به گاه پيوند
تو طوطى طوبى آشيانى عيب است كه در قفس بمانى
كوثر زبراى تو نهاده تو مست چنين زدرد باده
سرمايه تو ملك چه داند وز پايه تو فلك چه داند
نوميد مشو كه در سرايت گنجى است نهاده زير پايت
آن گنج كه داد از آن نشان رب كأنّى معكم و نحن أقرب
گنجى نبود كز آن برنجى رنجى بكش و بجوى گنجى
منبع : بر گرفته از كتاب عرفان اسلامي استاد حسين انصاريان