خدايا چه بسيار ابرهاى ناملايمات كه از فضاى زندگى ام زدودى،و آسمان نعمتى كه بر من باراندى و نهرهاى كرامتى كه به سوى من روان ساختى،و چشمه هاى حوادثى كه محو نمودى و نهال رحمتى كه گستردى و زره عافيتى كه بر من پوشاندى،و گردابهاى گرفتارى كه برطرف كردى،و امور جاريه اى كه مقدّر فرمودى،آنگاه كه اين امور را خواستى درمانده ايت نكردند و هر زمان كه آنها را اراده فرمودى از فرمانبردارى خوددارى ننمودند،
منبع : پایگاه عرفان
