خداى من چه بسيار بنده اى كه به شامگاه و بامداد در حال مسافرت و دورى از همسر و و فرزند،سرگردان در بيشه هاى خشك،سرگشته در ميان حيوانات وحشى و چهارپايان و حشرات آن هم بى ياور و تنها،چاره اى نمى يابد،و به راهى رهنمون نمى گردد،يا در آزار است از سرمايى سرد يا گرمايى سوزان،يا دچار گرسنگى يا برهنگى يا غير اينها از سختيها و گرفتاريهايى كه من از آنها در امانم و در سلامتى كامل از همه اينها بسر ميبرم،پس تو را سپاس اى پروردگار تواناى شكست ناپذير، و بردبارى كه شتاب نورزى، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و مرا بر نعمتهايت از شاكران و در برابر عطاهايت از ذاكران قرار بده .
منبع : پایگاه عرفان
