ذكر حقيقى است كه هركس به آن آراسته گردد، جز به او نينديشد و جز به خاطر او كارى نكند و اخلاقى جز اخلاق او نداشته باشد.
ابو عبداللّه راضى گفت:
پيش «وليد سقّا» رفتم و مى‌خواستم كه در فقير از او سؤال كنم، سربرآورد و گفت: فقير به كسى گفته مى‌شود كه هرگز جز حق در خاطره او نيامده و در قيامت از عهده آن برآيد.
منبع : پایگاه عرفان
