در متون اسلامى آمده:
امام باقر عليه السلام به ديدار جابر بن عبداللّه آمده، در حالى كه جابر نزديك بر مرگ بود.
فرمود: چگونهاى؟ عرض كرد: مرض را بهتر از سلامت، فقر را بهتر از غنى، موت را بهتر از حيات مىخواهم. حضرت فرمود: ما اين گونه نيستيم، بلكه راضى به قضاى حقّيم!
يكى درد و يكى درمان پسندد |
يكى وصل و يكى هجران پسندد |
|
من از درمان و درد و وصل و هجران |
پسندم آنچه را جانان پسندد |
|
*** و به قول فيض كاشانى آن مست باده ازل:
گر كُشى و گر بخشى هرچه مىكنى خوب است |
كشتن از تو مىزيبد بخشش از تو محبوب است |
|
گر نوازى از لطفم و رگدازى از قهرم |
هرچه مىكنى نيكوست التفات مطلوب است |
|
دم به دم زنى برهم آن دو زلف خم در خم |
عالمى كنى ويران شيوه تو آشوب است |
|
يوسف زمانى تو زبده جهانى تو |
هركه قدر تو دانست در غم تو يعقوب است |
|
دل به عشق ده زاهد دل فسردگى عيب است |
حق به هيچ نستاند آن دلى كه معيوب است |
|
وه چه مىكند با دل ناله دردآلود |
در غمش بنال اى «فيض» ناله تو مرغوب است |
|
منبع : پایگاه عرفان