دين اسلام يا فرهنگ جهان مادى‏  

كدام مانع ترقى واقعى انسانند؟

همانطور كه گفته شد، آمريكا در رأس تمام كشورهاى بزرگ علمى در جهان است؛ ولى علم نه تنها در آنجا مايه سعادت و نجات نشده است؛ بلكه آنجا با آن همه پيشرفت علمى، آنچنان غرق در مفاسد هستند كه خبر زير نمونه كوچكى از رسوايى‏هاى بزرگ آن كشور است، نمونه كوچكى كه روزنه‏اى براى ورود در تمام رذايل و شمشيرى بران براى كشتن انسانيت است، نمونه كوچكى كه كانون مقدس خانواده را ويران كرده و آن را به فاحشه‏خانه‏اى تبديل نموده است و آن اين است:

«بازى با جنس مخالف يكى از تفريح‏هاى شايعى است كه در بين دانشجويان دبيرستانى و طبقات بالاتر رواج دارد؛ زيرا 92% از دانشجويان در بازى با جنس مخالف، به روش قبل از ازدواج يا تفريح قبل از تشكيل خانواده ادامه مى‏دهند، در صورتى كه 88% دانشجويان كلاس‏هاى پايين هستند و هر قدر سن كمتر باشد، توجه به هم خوابى با دوستان كوچك بيشتر از همنشينى با زنان ولگرد است و هر قدر سن افزايش يابد، افراد بى‏زنى كه تعليمات ناقص دارند به زنان فاسد مى‏گرايند.

موقعى كه انسان رقم بزرگى را مى‏بيند كه از ارتباط دانشگاهيان، كه قبل از ازدواج داشته‏اند خبر مى‏دهد، وحشت مى‏كند؛ ولى اين وحشت وقتى برطرف مى‏شود كه تعداد عمل دانشجوى دانشگاه بررسى گردد و ببيند، چگونه از اين تفريح استفاده كرده است؛ زيرا نسبت بين دانشگاهيان كمتر از طبقات ديگر است.

در بين افرادى كه تا سن 25 سالگى ازدواج نكرده‏اند، مى‏بينيم عمل زناشويى با زنان ولگرد به حساب زير است:

در 74% از دانشجويانى كه هنوز به مرحله دبيرستان نرسيده‏اند 54% از كسانى كه مرحله دبيرستان را گذرانده‏اند و 28% از كسانى كه تحصيل را به پايان رسانيده‏اند، اين برنامه رواج دارد، در ميان دهكده‏هايى كه افرادشان به دبستان مى‏روند 14% و افرادى كه دبيرستان را تمام كرده‏اند 20% و آنان كه به دانشگاه مى‏روند 26% مى‏باشند.

85% از مردم كه تعليمات عالى نديده‏اند، متعتقدند عمل زناشويى قبل از ازدواج، يك امر طبيعى و عادى است و ارتباطى با جرم ندارد.

اين روش در ميان توده مردم كه تعليماتشان از مرحله ابتدايى تجاوز نمى‏كند فراوان است، تا جايى كه از دو يا سه اجتماعى كه در آمريكا بررسى شده، به يك فردى كه 16 يا 17 سال داشته باشد و با جنس مخالف همخواب نشده باشد پيدا نكرده‏اند.

مردان آمريكايى پس از ازدواج ارتباط غير همسر خويش را همدوش با ارتباط با همسر خود حفظ مى‏كنند «1».

اين است وضع مردمى كه به اصطلاح در بهترين و برترين منطقه علمى زندگى مى‏كنند. وضع مردم آن مملكت از نظر گناهان ديگر، چون قمار، دزدى، گانگسترى، آدم‏كشى، استعمار كردن ملت ضعيف و پايمال كردن حقوق انسان‏ها، و.. حيرت‏انگيز است، اسلام با تمام اين مفاسد به مبارزه برخاست و بشر را در سايه يكتاپرستى، به آراسته شدن جميع فضايل و كمالات اخلاقى دعوت كرد. چنان كه پيغمبر بزرگ بهترين نمونه عملى براى مردم جهان است، با اين حال آيا باز هم بى‏خبران بايد رجز بخوانند و اسلام و دين را مانع از ترقى، و دنياى علم كه ممالك متحده در رأس آن است را باعث ترقى و تعالى بدانند؟!!

خوانندگان عزيز! با مطالعه و دقت بيشتر در روحيات و اخلاقيات رسول الهى مى‏توان گفت: آن رادمرد آسمانى آيين، مكتب و دينش مانع از ترقى و تعالى است؟

نه تنها قرآن مجيد در سوره‏هاى گوناگون، اخلاق و شخصيت بى‏نظيرش را ستوده، و نه تنها روايات و اخبار عالى و صحيح اسلامى آن حضرت را معرفى‏ كرده، و نه تنها جامعه دانشمندان و عقلاى اسلامى در كتب با اعتبارشان به نحو كامل و جامع از آن حضرت ياد كرده‏اند؛ بلكه منصفين از دانشمندان و فلاسفه بيگانه نيز، آن حضرت را در تمام زمينه‏هاى وجوديش، ستايش كرده‏اند و مكتب او را تنها راه نجات بشر دانسته‏اند.

در اين قسمت براى اين كه مغروران و متكبرانِ رجزخوان، از فرياد ناهنجار و استعمارى خود دست بردارند، نظريات برخى از دانشمندان بزرگ غير اسلامى درباره پيغمبر صلى الله عليه و آله نقل مى‏شود، تا بدانند كه اسلام مانع از ترقى نيست، آنچه مانع ترقى است افكار پوسيده و غرب‏زده استعمارىِ بى‏خبرانى است كه از خود بى‏خود شده و در برابر مشتى بى‏خبرتر از خود، همه چيز خود را باخته‏اند.