اميرمؤمنان عليه السلام را ديدند كه به همراه كارگران با بيل و كلنگ شترها را بار كرده و لنگه‌هاى هسته خرما را به طرف صحرا مى‌برد، از وى پرسيدند: يا على! بار شترها چيست؟ امام به جاى آن كه بفرمايد: هسته درخت خرما، از آينده آن خبر داد و فرمود: ان شاء اللَّه صد هزار درخت خرما.
هسته‌هاى خرما را به صحرا برد، زمين وسيعى را در نظر گرفت، با زحمتى طاقت‌فرسا در آن زمين آب درآورد؛ سپس تمام دانه‌ها را كاشت. امام باقر عليه السلام فرمود: يكى از آن دانه‌ها خطا نرفت و همه تبديل به درخت شد. آرى! مردى كه صد هزار درخت خرما و نخله تناور را در هسته ضعيف ببيند، راه توانگرى مى‌آموزد و فكر توانگرى مى‌دهد
منبع : پایگاه عرفان
