امام صادق عليه السلام فرمود:
يك بار مولايم را براى مطالبى خواند، پيش از آن كه در دعايم عرض حاجت كنم از وجود مقدس او جواب شنيدم، از لذت اين جواب، به حاجتم به اتمام وجودم بى‌توجه گرديدم، چرا كه اقبال مولا به عبد، به وقت دعاى عبد بزرگ‌تر و برتر از آن چيزى است كه عبد مى‌خواهد، گر چه بهشت و نعيم ابد آن باشد. كلمه «نسيت» در روايت به معناى بى‌توجهى و خالى كردن ذهن از مطلوب است نه به معناى فراموشى.
منبع : پایگاه عرفان
