ائمه اطهار عليهم السلام مى‌فرمايند:
روز ظهور امام دوازدهم عليه السلام كه دست بابركت ايشان روى سر مردم دنيا مى‌آيد، يعنى قدرتش همه دنيا را پر مى‌كند، عقل‌ها همه پخته مى‌شود، همه عالِم، با معرفت و آگاه مى‌شوند و اهل معرفت براساس آن علم و پختگى زندگى مى‌كنند.
يعنى به حالى مى‌رسند كه براى زندگى كردن، كمترين نيازى به هيچ گناهى احساس نمى‌كنند.
ديگر چنين زمينه‌اى وجود ندارد كه بگويد: همه دارند مى‌برند، چرا ما نبريم؟
همه دارند مى‌خورند، چرا ما نخوريم؟ همه ماهواره دارند، چرا ما نداشته باشيم؟
همه بدحجاب شدند، چرا ما باحجاب بيرون برويم و خجالت بكشيم؟ اصلًا زمينه اين مسايل كور و نابود مى‌شود. چون آدم با معرفت، وزين، با ادب، سالم و با منفعت زندگى مى‌كند.
براساس اين گونه كلمات حكيمانه و جملات ملكوتى است كه من عرض مى‌كنم: آگاهى از بحث عمر و چگونگى هزينه كردن عمر بر ما واجب است، كه مبادا هفتاد سال با عبادت زندگى كنيم، اما در قيامت به ما بگويند: كل آنها اشتباه، خلاف و نادرست بوده است.
منبع : پایگاه عرفان
