از يكى تابعين چنين آورده‌اند كه گفت: من محضر صد و بيست نفر از انصار را درك كردم كه همگى آن‌ها از اصحاب و ياران رسول خدا بودند، اگر يكى از آنان از ديگرى درباره مسئله‌اى پرسش مى‌كرد اين يكى به آن ديگرى و آن ديگر به شخص ديگر پاسخ اين پرسش را ارجاع مى‌داد، تا آن گاه كه اداى پاسخ به همان فرد اول باز مى‌گشت.
هم او اضافه مى‌كند: من در همين مسجد صد و بيست نفر از اصحاب رسول خدا را درك نمودم، هيچ يك از آن‌ها حديثى را بازگو نمى‌كرد مگر آن كه علاقه‌مند بود برادر دينى او بجاى او سخن بگويد و هيچ كسى نيز راجع به فتوايى پرسش نمى‌كرد مگر آن كه مى‌خواست برادر ايمانى او پاسخ آن فتوا را بيان كند.
براء مى‌گويد:
من سيصد نفر از ياران پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله را در جنگ بدر ديدم، همه آن‌ها به گونه‌اى به سر مى‌بردند كه مايل بودند يار و رفيقش به جاى آن‌ها فتوا صادر كند .
منبع : پایگاه عرفان
