شما فكر مى‌كنيد اين هفتاد و يك نفرى كه به كربلا آمدند، جاده خيلى راحتى داشتند؟! دعوتى از اينها شد و اينها خيلى راحت بلند شدند و راه افتادند و سر از روز عاشورا در آوردند. شما حدود پنجاه سال، حكومت‌هاى بعد از رحلت پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله تا روز عاشورا را دقيق مطالعه كنيد كه در آن پنجاه سال، براى به اسارت بردن امت و دين، چه فضاسازى‌هاى عجيبى از طريق پول، شهوات، آرزوها، خيالات و خواسته‌ها انجام دادند. به خدا قسم! سلامت ماندن اين ياران كربلا در آن فضاى پنجاه ساله، از قوى‌ترين معجزات انسان است.
اين جمله امام حسين عليه السلام را در عمق مغز و قلب خود تحليل كنيد كه درباره يارانش فرمود:
«فَانّى لا أعلَم اصحاباً اوفى و لاخيراً مِن أصحَابِى»
از زمان حضرت آدم عليه السلام تا برپا شدن قيامت، بهتر از اين هفتاد و يك نفر را سراغ ندارم. اينها از هزاران بند اسارت، آزادانه گذشتند تا به عاشورا رسيدند. اما ميليون‌ها نفر در آن فضا به اسارت رفتند. حتى دين خدا به اسارت رفت.
اميرالمؤمنين عليه السلام در اواخر عهدنامه مالك اشتر در «نهج البلاغه» مى‌فرمايد:
«فَانَّ هذا الدّين أسيراً فِى أيدِى الاشرار»
اى مالك! اين دين اسير دست اشرار شده است. نمى‌گويد مردم. مردم كه در مقابل دين چيزى نبودند. آنها را به صورت ميليونى اسير كردند كه هنوز نيز اين اسارت ادامه دارد.
شما كتابى را به مكه ببريد، اگر در صفحات آن دقت كنند، اگر در گوشه‌اى پيدا كنند كه مثلًا نوشته است: «يزيد لعنه الله» كتاب را مصادره مى‌كنند و بعد مى‌برند مى‌سوزانند.
اين اسير شدن انسان است كه اعتراض شديد به شما مى‌كنند كه چرا «يزيد لعنه الله»؟ يزيد كارى نكرده است. او اميرالمؤمنين، اولى الامر و مجتهد بوده است.
مى‌گويند: يزيد در كشتن حسين بن على عليهما السلام هيچ گناهى ندارد، چون مجتهد بوده و رأى و فتواى او به اينجا رسيده است كه صلاح مسلمين اين است كه حسين بن على عليهما السلام كشته شود. خدا به يزيد نمى‌گويد: چرا در اجتهادت اشتباه كردى؟
زحمت كشيدى، مجتهد شدى، حالا رأى تو به اشتباه خورده، يك اجر دارى و اگر صحيح مى‌بود، دو اجر؛ يعنى در قيامت، خداوند آغوش خود را باز مى‌كند، از يزيد تشكر مى‌كند كه شما مجتهد بودى، فقط در اجتهاد اشتباه كردى، اگر دلايل بيشترى داشتى، نظر فتوايى تو نوع ديگرى مى‌شد.!!
منبع : پایگاه عرفان
