دارالعرفان/ مفسر و پژوهشگر قرآن کریم گفت: به‌اندازه‌ای که به خدا احترام دارید، به قرآنش احترام کنید چراکه احترام به قرآن، عمل‌کردن به قرآن است.
به گزارش روابط عمومی و امور بین‌الملل مؤسسه علمی فرهنگی دارالعرفان، استاد حسین انصاریان در سخنرانی خود در دهه سوم ماه محرم در امامزاده ابوالحسن شهرری با اشاره به آیه 121 سوره مبارکه بقره مبنی بر «الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ»، گفت: «آتینا» یعنی ما «عطا» کردیم. چه‌چیزی را و به چه‌کسی؟ «الذین» در اول آیه، یعنی انسان‌ها، به انسان‌ها «عطا» کردیم، چه‌چیزی را «عطا» کردیم؟ کتاب! کدام کتاب؟ قرآن! پس در این بخش اولِ آیه بحث مردم است، بحث خداست، بحث عطای خداست و بحث آنچه که «عطا» کرده، یعنی قرآن است.
دعای «جوشن کبیر» مفصّل‌ترین و روشن‌ترین منبع معرفی خدا
وی با بیان اینکه ما باید در حدی عطاکننده را بشناسیم که کیست، عنوان کرد: اوصاف عطا کننده در سه منبع ذکر شده است: یکی در قرآن مجید است. آیاتِ مربوط به پروردگار حدود دوهزار آیه است که خیلی از مردم از یک آیه‌اش هم خبر ندارند؛ منبع دیگری که خدا در آن معرفی شده، دعاهاست که مفصّل‌تر و روشن‌ترین آنها دعای جوشن کبیر است که هزار وصف از اوصاف پروردگار در این دعا بیان شده است و این دعا را جبرئیل تعلیم پیغمبر(ص) کرد؛ منبع دیگری که خدا در آن معرفی شده، روایات اهل‌بیت(ع) است.
این مترجم قرآن کریم، اظهار داشت: خداوند متعال قرآن را به جامعه انسانی «عطا» کرد تا اینکه بدانید فعلش و کارش چیست و خیلی بیشتر به حقانیت قرآن کریم یقین پیدا کنیم. بین ما و ماه فاصله 365هزار کیلومتری است و اگر این نظام (مسافت) کم شود، کاملاً اوضاع نابسامان می‌شود و اگر بیشتر هم بشود، باز اوضاع نابسامان خواهد شد. فاصله خورشید با ما 150میلیون کیلومتر است و اگر این فاصله را کمتر قرار می‌داد، کره زمین یک کره آتشین بود.
«قرآن» تجلی علم پروردگار مهربان عالم است
استاد انصاریان با بیان اینکه بعد از کار گسترده، پهناور و عظیم، باید به سراغ کارهای کوچک خداوند برویم، تصریح کرد: گاهی یک موجودی را در کاهو دیده‌اید که اسم آن حلزون است؛ این حلزون که بدنش صدف دارد، کار خدا را ببینید! یک نوکِ سوزن بردارید، یک جای این صدف را بشکنید و بیرون بیاورید و دور بیندازید، صدفی که چند رنگ است! این حیوان را با صدفِ شکسته در طاقچه بگذارید و فردا بیایید، کل صدف شکسته را رفو کرده، رنگ‌آمیزی هم کرده و شما هم جای آن را گم می‌کنید که کجایش را شکسته‌اید! چه‌کسی این هنر را به او داده است؟ کارخانه رنگ‌رزی در کجای بدن این حلزون است که صدفش را رنگ هم می‌کند و خط‌ها را هم اشتباه نمی‌کند!
وی با تأکید بر اینکه این خدا قرآن را نازل کرده است و قرآن کتاب معمولی نیست، گفت: قرآن کتاب ساده‌ای نیست، قرآن قرآن است، قرآن تجلی علم پروردگار مهربان عالم است. می‌دانیم که زیباترین اسمش «الله»، زیباترین اسمش «رب» است، زیباترین اسمش «رحمان»، «رحیم»، «غفور» و «ودود» است، «کریم» است، «سمیع» است، «بصیر» است، «قدیر» است، «محیط» است.
احترام به قرآن، عمل‌کردن به قرآن است
این مترجم و مفسر قرآن کریم با اشاره به ساختمان درخت گردو، ابراز داشت: همه شما درخت گردو را دیده‌اید، تنه درخت گردوی صدساله را هم دیده‌اید، پنج‌نفر باید دست به دست هم بدهند تا تنه را بغل بگیرند. قدش را هم دیده‌اید، شاخه‌های زیادش را هم دیده‌اید، در ماه مهر و شهریور، ده‌هزار، پانزده‌هزار، بیست‌هزار گردوی به این درخت را هم دیده‌اید؛ تنه، پوستِ تنه، شاخه‌ها، برگ‌ها، شکوفه‌ها، گردوها، مغز، پوست مغز، روغن مغز، کل اینها را چه‌کسی تغذیه می‌کند؟ ریشه! ریشه از کجا می‌فهمد که چه‌چیزی به این درخت بدهد که میوه‌اش گردو بشود؟ از کجا می‌فهمد؟ بعد هم ریشه‌ها که همه تاری هستند.
وی در پایان سخنان خود با بیان اینکه فکر می‌کنید کار این شیشه‌ای‌ها، هروئینی‌ها، تریاکی‌ها، سیگاری‌های حرفه‌ای و قلیانی‌های حرفه‌ای در قیامت راحت است؟ باید بایستند و جواب تخریب بدن را بدهند، خاطرنشان کرد: به این راحتی نیست! آدم باید درست زندگی کند. قرآن مجید را این خدا نازل کرد که ما درست زندگی کنیم. روشن شد که قرآن کار کیست! حالا به‌اندازه‌ای که به خدا احترام دارید، به قرآنش احترام کنید و احترام به قرآن، عمل‌کردن به قرآن است.
انتهای پیام/
منبع : پایگاه عرفان
