عقاید و باورهای بهائیان

در نظر بهایى ها دو اثر میرزا حسین على (مؤسس فرقه بهاییت) از اهمیت ویژه اى برخوردار است و کتاب “شریعت و وحى” تلقى مى گردد. الف: “ایقان”، که مى پندارد در بغداد بر او وحى شده است. ب: “اقدس” که گمان مى شود در عکا بر او نازل گردیده است. و البته مکاتیب و یا نوشته هاى دیگرى همچون کلمات مکنونه، هفت وادى، کتاب مبین و… هم به او نسبت داده شده است.

شالوده عقیده بهاء در این کتاب ها بر این اصل استوار است که با ظهور “او” و “باب” شریعت اسلام ملغى گردیده و دوره رسالت حضرت محمد (ص) سپرى شده و دوره رسالت و زمامدارى جمال اقدس الاهى و آیین او آغاز گردیده است و کتاب اقدسش مهیمن بر جمیع کتب و ناسخ همه صحف و مرجع تمامى احکام است.[۱] و نیز خداوند در هیکل حسین على تجلّى و تجسّد پیدا کرده است و بعد از او نیز خداوند بارها بر زمین هبوط و تجلى خواهد نمود. البته بعد از حضرت محمد (ص) و باب و میرزا حسین على تا هزار سال دیگر، ظهور الاهى در عالم نخواهد بود.[۲]

او در کتاب “مبین”، خود را خداى خدایان معرفى مى کند[۳]، و در کتاب اقدس[۴] مى گوید: نخستین چیزى که خدا بر بندگان خود واجب ساخته است، معرفت منبع وحى و تجلى او است که “من هستم”!، کسى که در آفریدن جهان و در گرداندن آن جانشین خدا بوده است.

و در کتاب “ایام تسعه” درباره روز تولد خود مى گوید: مرحبا بر این صبحگاهان که در آن “لم یلد و لم یولد” متولد گشت.[۵] و در کتاب ایقان مى گوید:[۶] اگر ملاحسین بشرویه اى[۷] نبود، خدا بر عرش قرار نمى گرفت.

و در “رحیق مختوم” اشراق خاورى آمده است: نبوت به ظهور محمد رسول که خاتم النبیین بود ختم گردید و این نشان مى دهد که ظهور بهاء اللَّه ظهور خداوند بوده است.[۸]

پاره اى از احکام بهاییت:

در کتاب اقدس آمده است که: ازدواج با زن پدر، حرام و با دختر و خواهر و سایر اقارب مباح است.[۹] زناى محصنه جریمه اى ندارد،[۱۰] و تمام اشیا حتى بول، غائط، سگ و خوک و… پاک مى باشند،[۱۱] و حج فقط بر مردان واجب است و مکان او هم در بیت اعظم بغداد و بیت نقطه شیراز است،[۱۲] و قبله آنها قبر میرزا حسین على در عکا است،[۱۳] و نیز در کتاب اقدس مى خوانیم که: بهائیان حق اعتراض به حکام و دولت ها را ندارند و به جاى آن باید به دل ها توجه کنند.[۱۴]

البته، نکته اى که در مواجهه با اعتقادات بهائیت باید بدان توجه نمود این است که:

بهائی گرى به اقتضاى زمان و مکان به رنگ ها و اشکال گوناگون درآمده است؛ مثلاً در “هند” با اندیشه هندوان (تجلى و تجسد خدا) هم رنگ شده است و در “آمریکا” و “اروپا” از “آزادى و تساوى حقوق” دم مى زند و در کنار “شنتوئیست هاى ژاپن” از “تعداد خدایان” سخن به میان مى آورد و در “سرزمین هاى اسلامى” از “توحید” مى گوید و در محیط “مسیحیت” از “هبوط خدا بر زمین و تجسد او” و… .[۱۵]

-----------------------------------------------------------------

پی نوشتها:

[۱] مکاتیب عبدالبهاء، ج۱، ص ۳۴۳٫

[۲] خاتمیت پیامبر اسلام، ص ۷۲ و ۷۵٫

[۳] همان، ص ۲۲۹٫ البته این ادعاى خدایى در صفحه ى ۳۲۳ مبین تکرار شده است.

[۴] همان، ص ۱٫

[۵] همان، ص ۵۰٫

[۶] همان، ص ۱۷۳٫

[۷] ملاحسین بشرویه اى کسى است که بهاء به وسیله ى تبلیغ او به باب گروید و ایمان آورد. دانشنامه ى جهان اسلام، ج ۴، ص ۷۳۳٫

[۸] همان، ج۱، ص ۷۸٫

[۹] همان، ص ۲۵۳٫

[۱۰] همان، ص ۳۰۰٫

[۱۱] همان، ص ۱۴۲٫

[۱۲] همان، ص ۶۸٫

[۱۳] خاتمیت پیامبر اسلام، ص ۸۲٫

[۱۴] همان، ص ۲۲۵٫

[۱۵] ر.ک: خاتمیت پیامبر اسلام (ص)، ص ۷۲ – ۸۵؛ فرق و مذاهب کلامى، ص ۳۴۳ – ۳۵۰٫