دعاى آن حضرت عليه السلام هنگام ديدن ابر و شنيدن صداى رعد و برق
̶ خدايا! رعد و برق، دو نشانه از آيات تو و دو خدمتگزار از خدمتگزاران تو هستند كه براى انجام دادن فرمان تو براى رحمت سودمند و يا عذاب زيان بخش مى شتابند؛ پس به وسيله ى آن دو، باران عذاب بر سر ما مباران و لباس بلا بر ما مپوشان.
̶ خداوندا! بر محمد و خاندان او درود و رحمت بفرست و سود و بركت اين ابرها را بر ما نازل بفرما و آزار و ضرر و زيان آنها را از ما دفع نما و به وسيله ى شان به ما آفتى مرسان و بر معيشت ما از سوى آنها آسيب وارد مكن.
̶ الهى! اگر اين ابر را براى عقوبت و عذاب برانگيخته اي و از روى خشم فرستاده اى، پس ما از غضبت به تو پناه مى آوريم و براى تقاضا كردن عفو و بخششت به درگاه تو گريه و زارى مى كنيم؛ پس غضب خود را به سوى مشركين متوجه كن و سنگ آسياى عقوبتت را نسبت به ملحدين بچرخان.
̶ پروردگارا! خشكى سرزمينمان را با آبيارى خود برطرف نما و وسوسه ى فكرمان را با روزى خود محو كن و ما را به غير خود سرگرم منما و منبع احسان خود را از ما دريغ مفرما، زيرا كسى بى نياز است كه تو بى نيازش نمايى و كسى سالم است كه تو نگاهش دارى.
̶ هيچ كس را در مقابلت، توان دفاع نيست و احدى در برابر قهر و سلطه ات مقاومت نمى تواند و به هر كه بخواهى هر حكمى را مى توانى جارى كنى و آنچه را كه اراده مى كنى، درباره ى هر كه باشد، فرمان دهى.
̶ حمد و سپاس، تو راست كه ما را از بلا نگاه داشتى؛ تو را شكر و سپاس كه به ما نعمت ها عطا فرمودى، چنان حمدى كه بر ديگر حمدها برترى داشته باشد، حمد و سپاسى كه آسمان و زمين را پر كند.
̶ (خدايا!) به درستى كه تو نعمتى عظيم مى بخشى و نعمت هايى بزرگ عطا مى كنى؛ حمد و سپاس كم را قبول مى نمايى و شكرگزارى اندك (ما) را مى پذيرى، نيكوكار و خوش رفتار و بخشنده اى، خدايى جز تو نيست و بازگشت همه به سوى توست.