از دعاهاى امام عليه السلام است در درخواست پرده پوشى (از اعمال زشت تا در دنيا مردم و در آخرت فرشتگان و پيغمبران و همه ى خلق بر آنها آگاه نشوند) و حفظ و نگهدارى (از گناهان و كيفر آنها):
― بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و بسترهاى گرامى داشتن خود را براى من بگستران، و مرا در آبشخورهاى رحمت و مهربانيت درآور، و در ميان بهشتت فرود آور، و به برگرداندن از (درگاه) خود مرنجانم، و به نوميدى از (رحمت) خويش نوميدم مگردان
― و مرا به آنچه (گناهانى كه) بجا آورده ام در گرو مگير (در برابر آنها پاداش خود را از من بازمدار) و بر رفتار (ناپسنديده ا)م مناقشه و خرده گيرى مكن، و رازم را آشكار و پنهانيم را (كه جز تو كسى به آن آگاه نيست) هويدا مفرما، و كردارم را (نيك يا بد) در ميزان عدل مگذار (مسنج، زيرا بر اثر كمى حسنات و بسيارى سيئات هلاك خواهم شد. ناگفته نماند: در آيات و روايات سخن از وزن و سنجش و ميزان و ترازو براى اعمال خلائق در روز قيامت بسيار است، و بين علماى اسلام اختلاف است كه آيا آن وزن و سنجيدن كنايه از تعديل و برابر نمودن بين اعمال و جزاى بر آنها است چنانكه شيخ مفيد- عليه الرحمه- فرموده، يا سنجيدن نفس اعمال است در ترازوئى كه مناسب آن عالم مى باشد چنانكه شيخ بهائى- رحمه الله- فرموده) و حال و چگونگى مرا در پيش چشم اشراف و بزرگان و روساء و پيشوايان مردم فاش مگردان
― از ايشان (اشراف و بزرگان در روز رستاخيز) پنهان دار آنچه (گفتار و كردارم را در دنيا) كه انتشار آن بر من ننگ است، و آنچه كه نزد تو مرا رسوا مى نمايد از آنان بپوشان
― به رضا و خشنودى خود درجه و پايه (مقام و منزلت) مرا بلند كن، و به آمرزش خود گرامى داشتنم را كامل نما، و مرا در رشته ى اصحاب يمين و ياران دست راست (آنانكه داراى مقام ارجمند هستند) درآور، و در راههاى ايمن شدگان (از آفات دنيا و عقوبات آخرت) ببر، و در گروه رستگاران قرار ده، و مجلسهاى شايستگان (پرهيزكاران) را به وسيله ى (رفت و آمد و معاشرت و آميزش) من آباد گردان، دعايم را روا فرما اى پروردگار جهانيان.