در درود بر نگهداران عرش و هر فرشته مقرب

از دعاهاى امام عليه السلام است در درود بر نگهداران عرش و هر فرشته مقرب


•    بار خدايا، بر حاملان عرشت كه هرگز از پاك شمردنت بازنمى ايستند و از پاك ستودنت نمى آسايند و از پرستشت وانمى مانند و هيچ گاه كاهلى را بر كوشش در انجام فرمانت برتر نمى دارند و از عشق به تو غافل نمى شوند درود فرست.

•    و نيز بر «اسرافيل» داراى صور، آن چشم انتظارى كه در انتظار اجازه صدور فرمانت به سر مى برد تا با دميدن صور اسيران افتاده در قبور را بيدار كند.

•    و بر «ميكائيل» كه نزدت داراى مقامى والا منزلت و در فرمانبردارى ات مكانى بلند مرتبت دارد.

•    و بر «جبرئيل» امانتدار وحيت، فرمان روا در ميان اهل سماواتت عالى مقام در پيشگاهت و مقرب درگاهت، و بر «روح» درگاهت.

•    و بر «روح» آن فرشته اى كه بر پرده بانان حرمت ولايت دارد.
•    و نيز بر آن روح كه از عالم غيب و ملكوت تو باشد درود فرست، و بر فرشتگانى كه فرو مرتبه تر از ايشانند و در آسمان مقيمند و در ابلاغ پيامت امينند.

•    و بر آن فرشتگانى كه نه از جديت مدام آزرده شوند و نه از زحمت بسيار وامانده و افسرده گردند، اميال و خواسته ها آنان را از تقديست بازنمى دارد، و غفلت و فراموشى، آنان را از بزرگ داشتت منع نمى كند.

•    آنان ديده فروافكنده اند و به سويت نظر نمى افكنند و چانه به زير انداخته اند و به آستانت عشقى بى پايان دارند و با ذكر نعمت هايت از خود شده اند، و در پيش بزرگى و شكوه كبريائيت افتادگى و فروتنى پيشه كرده اند.

•    و نيز بر آن فرشتگان كه هرگاه به جهنم مى نگرند كه چسان بر گنهكاران مى خروشد مى گويند: پاكا خداوندا! تو را آن گونه كه سزد نپرستيديم.

•    بر آنان و بر تمامى فرشتگان رحمت گسترت و بر شايستگان قرب به پيشگاهت و بر حاملان پيام غيب به پيامبرانت و بر امانتداران وحيت درود فرست.

•    و بر آن دسته فرشتگانى كه براى خود ممتازشان كرده اى، و با ذكر و تقديست از خوردن و آشاميدن بى نيازشان نموده اى، و در اعماق طبقات آسمان جاى داده اى.

•    و بر فرشتگانى كه بر اطراف آسمان گماشته اى تا آن گاه كه فرمان در رسد و روزگار به سرآيد.

•    بر خزانه داران باران و رانش گران ابر.
•    و بر فرشته اى كه با صداى راندنش غرش رعد شنيده شود و آن گاه كه چنين كند ابرهاى خروشان حركت كنند شعله هاى برق بدرخشد.

•    و بر فرشته هاى همراه برف و تگرگ، و بر فرشتگانى كه با بارش قطرات باران فرود آيند، و بر گماشتگان گنجينه هاى باد، و بر فرشتگانى كه موكل كوه هايند كه استوار مانند.

•    و بر فرشتگانى كه به آنان ميزان آب ها و پيمانه آنچه باران شديد و پربار در بر دارد آموخته اى درود فرست.

•    و همچنين بر فرشتگانى كه به سوى زمينيان با بلاهاى ناگوار يا خوشى هاى دلنواز و خوشگوار فرستاده اى.

•    و بر سفيران عالى مقام و نيكو كردار و حافظان ارجمند و حق نوشتار و بر «عزراييل» و يارانش و «منكر» و «نكير» و بر «رومان» بازپرس قبور و بر فرشتگان طواف گر بيت المعمور و بر «مالك» و جهنم و «رضوان» و خدمت گزاران بهشت بيكران درود فرست.

•    و نيز بر فرشتگانى كه از سر فرمان خدا برنتابد و آنچه فرمان يابند انجام دهند.

•    و بر فرشتگانى كه به بهشتيان ندا دردهند. «درودتان باد بر بردبارى كه كرديد چه نيكو سرانجامنى و سرايى».

•    و بر فرشتگانى كه اگر به ايشان گفته شود «او را بگيريد» و به زنجير كشيد و به آتش درافكنيد» شتابان روى به سويش نهند.

•    و بر هر فرشته اى كه نامش از شمار انداختيم و مكانت و منزلتش دربارگاهت و جايگاه و وظيفه الهى اش نشناختيم.

•    بر فرشتگانى كه در هوا و زمين و آب ساكنند، و بر آنان كه بر جهانيان مأمورند درود فرست.

•    در آن روزى كه با هر كس نگهبانى است كه او را بكشد و شاهدى است كه بر او گواهى دهد.

•    بر آنان چنان درود فرست كه از آن ايشان را كرامت زايد و بر پاكى شان بيفزايد.

•    بار خدايا، آن گاه كه بر فرشتگان و پيامبرانت درود فرستى و درود ما نيز به ايشان تسليم كنى بر ما نيز به سبب ذكر خيرى كه بر زبانمان روان ساختى درود فرست؛ كه بى گمان تو بسيار بخشنده و گران مايه اى.