در پناه بردن به خدا از سختیها و بدى اخلاق و كردارهاى نكوهیده

از دعاهاى امام عليه السلام است در پناه بردن به خدا از سختيها و بدى اخلاق و كردارهاى نكوهيده


•    پروردگارا! به تو پناه مى برم از خروش امواج آز و طمع، و تندى خشم و غضب و چيرگى حسد، و سستى صبر و كمى قناعت و بدخويى و رذالت، از پاى فشردن بر شهوت، و بردگى عصبيت و لجاجت.

•    از پيروى هوس و روى برتافتن از هدايت، و فروافتادن در خواب غفلت، و گزاردن كارهاى ملال آور و تنفرانگيز، و برگزيدن باطل بر حق و پافشارى بر گناه و كوچك انگاشتن معصيت و بزرگ پنداشتن طاعت.

•    و از به خود باليدن توانگران و خوار داشتن تهى دستان، خدايا، به تو پناه مى آورم از اين كه به زيردستان بد كنيم، آن را كه به ما نيكى كرده سپاس نگذاريم.

•    يا ستمگرى را يارى كنيم و بيچاره اى را خوار نماييم. يا آنچه حقى در آن نداريم به خود بنديم، يا در چيزى كه دانشى در آن نداريم سخن بگوييم.

•    خدايا، به تو پناه مى برم از آهنگ نيرنگ به مردمان، و فخرفروشى و نازيدن به اعمالمان، و از بلندى و دور و درازى آرزوهايمان.

•    پناه به تو آرم از پليدى درون و بى اعتنايى به گناهان دون، و از اين كه شيطان بر جانمان چيره شود و گردش زمان نگون بختمان سازد، يا پادشاهى خردمان كند.

•    خدايا، به تو پناه مى آورم از دست آلودن به اسراف، نداشتن به قدر كفاف.

•    به تو پناه مى آورم از نيشخند دشمنان و از نيازمندى به هم نوعان و از زيستن در گرفتارى و درماندگى، و مردن بى توشه و آمادگى.

•    به تو پناه مى آورم از آن پشيمانى بزرگ و آن بلاى سترگ، و از بدترين بدبختى و بدفرجامى و از بى بهره شدن از ثواب و فروافتادن در عذاب.

•    بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست، و مرا و تمام مردان و زنان با ايمان به رحمتت از اين امور نجات ده و در پناهت نه و اى مهربان ترين.