در مشتاق بودن به درخواست آمرزش از خداى بزرگ

از دعاهاى امام عليه السلام است در مشتاق بودن به درخواست آمرزش از خداى بزرگ


•    بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را به سوى توبه كه محبوبش مى دارى رهسپار ساز و از اصرار بر گناه كه ناپسندش مى شمارى بركنار دار.

•    پروردگارا، هر گاه ميان دو زيان گرفتار آييم كه يكى دينى و ديگرى دنيوى بود. زيانمان را در آن دار كه فنا شود و بسى زودگذر باشد، و بخشودگى مان در آن گذار كه باقى باشد و جاودان بود.

•    و هرگاه آهنگ دو كار كنيم كه يكى از ما خشنودت سازد و ديگرى به خشمت آرد، ما را به سوى آنچه خشنودت مى نمايد راه بنماى و از آنچه خشمگينت مى كند ناتوان فرماى.

•    در اين ميان نقش ما را به خود وامگذار كه نفس روى به باطل آرد مگر تو مدد دهى و فرمان به پليدى دهد جز تو بناى شفقت نهى.

•    پروردگارا، ما را بس ناتوان آفريدى و بر سستى بنيان نهادى و از نطفه ناچيز جانمان بخشيدى؛ ما را نيرويى نباشد مگر به قدرتت، و هيچ توانى نيست مگر به يارى ات.

•    پس ما را به توفيقت پرتوان نماى. و با يارى ات ارشادمان فرماى. چشم دلمان را از آنچه برخلاف آيين مهرورزى توست كور فرماى. و هيچ يك از اعضايمان را در ارتكاب گناه توان مده و راه منماى.

•    پروردگارا! بر محمد و خاندانش درود فرست و چنان كن كه رازهاى دلمان و فعاليت انداممان و ديدن ديدگانمان و سخنان زبانمان در راه كسب پاداش تو باشد تا هيچ خيرى كه شايسته پاداشمان كند از كفمان نرود و هيچ گناهى كه سزاوار كيفرمان سازد باقى نماند.