از دعاهاى امام عليه السلام است در عاقبت به خيرى ها
• اى آن كه يادش يادآوران را شرف و سرافرازى بود، و سپاسش سپاس گزاران را رستگارى و پيروزى باشد. و طاعتش فرمان بران را نجات و بهروزى دهد؛ بر محمد و خاندانش درود فرست و قلب هايمان را به ياد كرد خود از ياد ديگران بازدار، و زبان مان را به شكرت از شكر ديگران و اعضايمان را به طاعتت از طاعت ديگران مشغول ساز.
• بار خدايا، اگر وقت فراغتى نصيبمان كرده اى چنان نما كه فراغتى سالم باشد كه گناهى در آن گريبانمان نگيرد، و برايمان هيچ ملالتى در پى ندارد، تا نگارندگان گناه با ديوانى تهى از گناه از نزدمان بازگردند و نويسندگان پاداش شادمان از نيكى هايى كه نوشته اند ترك مان كنند.
• آن گاه كه دوران زندگى مان به سر آيد و مدت عمرمان سپرى گردد و دعوتتت كه حتمى و گريزى از آن نباشد ما را فراخواند، بر محمد و خاندانش درود فرست و فرجام كارمان را كه نويسندگان اعمال نگاشته اند توبه اى قبول قرار ده توبه اى كه پس از آن ما را بر جرمى كه مرتكب شده ايم يا گناهى كه انجام داده ايم بازخواست نكنى.
• و پرده اى كه بر ما افكنده اى در حضور شاهدان در آن روزى كه اسرار بندگان فاش مى سازى كنار نزنى.
• كه بى گمان تو مهربانى نسبت به آن كه سخن به دعايت راند و پاسخ دهى به آن كه تو را خواند.