در درخواست حاجتها از خداى تعالى

از دعاهاى امام عليه السلام است در درخواست حاجتها از خداى تعالى

•    خدايا، اى كه آخرين مقصد حاجاتى.
•    و معدن دستيابى به خواسته هايى.
•    اى آن كه نعمت هايش به بها نمى دهد و در برابرش چيزى نمى ستاند.
•    و عطايش به منت نمى آلايد.
•    اى آن كه مردمان بدو بى نياز شوند و از او بى نياز هرگز نباشند.
•    اى آن كه همه به سويش روى آورند و از او دل نكنند.
•    اى آن كه درخواست ها گنجينه هايش تهى نكند.
•    و هيچ وسيله اى حكمتش را تغيير ندهد.
•    و اى آن كه رشته نياز نيازمندان از او گسسته نگردد.
•    و خواهش خواهندگان آزارش نرساند.
•    خويش را به بى نيازى از آفريدگانت ستوده اى و تو را بى نيازى از آنان شايسته.

•    و آنان را فقير خواندى و آنان به فقر به آستانت بايسته.
•    پس اگر كسى برآوردن نيازش را از درگاه تو خواهد و جبران فقرش را بر آستانت آورد بى گمان حاجتش را از جايى در خور خواسته و عرض طلبش از راهى به سزا آورده.

•    و اگر كسى حاجتش نزد ديگرى برد يا او را سبب برآوردن دعايش پندارد به يقين خود را به ورطه حرمان انداخته و خود را سزاوار بى بهرگى از احسانت ساخته است.

•    بار خدايا، به درگهت حاجتى دارم كه خود ياراى برآوردن آن نمى باشم و در برابرش رشته تدبيرم گسسته بود. نفسم مرا اغوا مى كند كه آن را از كسى خواهم كه خود دست نيازش به سوى تو دراز است و براى دستيابى به خواسته هايش به تو بسى محتاج است، و اين لغزشى است از لغزشهاى خطاكاران و خطايى است از خطاهاى گناهكاران.

•    پس با هشدارت از خواب غفلت بيدار شدم و به توفيقت از لغزش بازايستادم و با هدايتت از خطايم دست كشيدم و به آن پشت كردم.

•    و با شگفتى گفتم: پاكا خداوندا، چگونه گدايى به گداى ديگرى دست گدايى يازد و چه سان بى نوايى از بى نواى ديگرى نوايى خواهد.

•    پس اى خدايم با شور و شوق به سوى تو شتافتم، و با توكل و اعتماد به آستانت چشم اميد به تو بستم.

•    و مى دانم كه حوائج بى شمارم پيش توانگرى ات اندك بود. و خواهش هاى بزرگم در برابر عطايت ناچيز باشد. بى گمان كرمت از درخواست كسى كم نيايد و بى گمان دست عطاى تو بالاتر هر دستى باشد.

•    پروردگارا، بر محمد و خاندانش درود فرست و با من به كرمت با احسان رفتار فرماى، و با عدلت با من برخورد منماى. خدايا، من اولين شيدايى نيستم كه به سويت بال گشود و تو عطايش دادى حال آن كه او لايق حرمان بود، و اولين بى نوايى نيستم كه دست نياز به درگهت يازيد و تو احسانش كردى و او به بى بهرگى سزاوار بود.

•    بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و دعايم اجابت فرما و ندايم پاسخ گوى. بر زاريم مهربانى ورز و صدايم را بشنو.

•    ريسمان اميدم به آستانت مبران و رشته توسلم به درگهت مدران. و در اين حاجت و حاجات ديگرم مرا به سوى غير خودت مران.

•    يارى ام كن كه درخواستم برآيد. و حاجتم روا شود و نيازم برطرف گردد. قبل از آن از اين مكان بازگردم؛ بدان سان كه گره از كار فروبسته ام بگشايى و تقديرى نيك در تمام امور برايم مقدر فرمايى.

•    بر محمد و خاندانش درود فرست درودى بيكران و دم افزون كه نه چيزى توان قطع دوامش دارد و نه پايانى براى فرجامش باشد. و چنان كن كه اين درود، ياورى و مددى براى نيل به حاجاتم شود كه بى گمان تو بخشاينده كريمى.

•    و از جمله حاجتم اى پروردگارم... (در اين موقع حاجت خود را بطلب، سپس سجده كن و بگو) كرمت مرا آرامش بخشيده و احسانت مرا به سويت ره نموده. پس از تو مى خواهم و تو را سوگند مى دهم به ذاتت و به محمد و خاندانش كه درود تو بر آنان باد كه از درگهت نااميدم بازنگردانى.