از دعاهاى امام عليه السلام است هنگام درخواست باران پس از خشكسالى
• بار خدايا، ما را از باران سيراب ساز و سايه مهرورزى ات در سراسر گيتى بر سرمان انداز؛ تا زمين سرسبز گردد با بارانى فراوان از ابرهايى روان و شتابان.
• با رساندن ميوه ها بر بندگانت منت گذار، و با شكوفايى غنچه ها زمين خود را از نو زنده دار. فرشتگان عالى مقام سامان بخشت حاضر نما و بفرماى تا از سوى تو بارانى آورند سودمند و دامنه دار، با دانه هايى درشت و پربار، با رگبارهايى تند و بى قرار.
• آن سان كه آنچه پژمرده است زندگى دوباره دهى و در آنچه از دست رفته جانى دگر دمى، و هر چه روييدنى است برويانى و روزى مردمان بسى فراوان دهى، با ابرى انبوه و گوارا، بى زيان و بيكران و خروشان كه نه بارشش بند آيد و نه برقش تنها بفريبد.
• پروردگارا، بر ما بارانى ببار كه قحطى زدا و سبزى زا باشد، فرح بخش و بيكران، بسيار و فراوان بود، تا با آن قامت گياهان خميده را استوار سازى و پژمرده ها را سرفرازى.
• خداوندا بر ما چنان ببار كه تپه ها از آن پنهان كنى، چاه ها را سرشار سازى، جوى ها را روان و درختان را شكوفا نمايى، و در همه شهرها ارزانى پديد آرى، چهارپايان و مردمان را شادمان دارى و روزى هاى گوارايت بر ما كامل گردانى، كشتگاه هايمان را برويانى و چهارپايان را پرشير سازى، و بر نيروى مان بيفزايى.
• خدايا، چنان مكن كه سايه آن ابرها بر ما باد سوزان شود و سرمايش گزنده و شوم گردد، چنان مباد كه بارانش براى ما چون كيفر سنگ باران سازى و آبش در كم ما تلخ و ناگوار گردانى.
• بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست، و بركات زمين و آسمان به ما ارزانى دار، كه بى گمان تو بر هر كارى توانايى.