هنگامى كه گرفتار مى‏شد یا مبتلا به رسوائى گناهى را مى‏دید

از دعاهاى امام عليه السلام است هنگامى كه گرفتار مى شد يا مبتلا به رسوائى گناهى را مى ديد


•    بارالها، تنها تو را مى ستايم كه گناهانمان را مى پوشانى با آن كه به آن آگاهى، و آنها را مى بخشى با آن كه به آن دانايى، همه ما به پليدى آلوده بوده ايم و تو آشكارش نكردى و مرتكب زشتكارى بوده ايم و رسوايمان نساختى و در لباس بدكارى هاى پوشانده ايم و تو بدو راه ننمودى.

•    خدايا، بسا نهى كردى و مرتكب شديم و چه بسيار فرمانى كه بدان آگاهمان نساختى و ما توجهى ننموديم، چه قدر گناهى كه مبتلا شديم و خطاها كه روا داشتيم و تو بر آنها دانايى و ديگر ناظران ندانند و تو بر افشايش توان دارى و ديگر توانايان نتوانند. خدايا، اين حمايت هاى توست كه حجابى در برابر چشمشان و سدى مقابل گوششان شده است.

•    پس خدايا، اين پرده پوشى ات بر اعمال شرم آورمان و پنهان داشتن از زشتكارى مان را مايه پند و اندرزمان بساز و مانع بدخلقى مان و سدى در برابر ارتكاب گناهانمان دار و سبب تلاش براى به جاى آوردن توبه اى زداينده و كوششى در راهى ستوده فرماى.

•    بارالها، وقت توبه مان نزديك ساز، و ما را به غفلت از آستانت گرفتار مساز كه ما به سوى تو روى آورده ايم و از گناهان خويش سخت پشيمانيم.

•    خدايا، بر برگزيدگان خلقت محمد و فرزندانش كه بين آفريدگان ممتاز و پاكند درود فرست و ما را چنان كن كه آن سان كه فرمان داده اى گوش به فرمانشان داريم و همى مطيع ايشان باشيم.