پرتوِ جمالِ تو

شد پرتوِ جمالِ تو ای آشنای من

تنها دلیلِ و علتِ آن ابتدای من

گر این كمینه را به غلامی كنی قبول

هست آن حدیث دولت بی‌انتهای من

بخشم بهشت و جنّت خود را به دیگران

باشد بهشتِ سبزِ نگاهت برای من

قبل از طلوع تو شبِ من شامِ تیره بود

امشب ببین به حالِ وصالت هوای من

در جشن جلوه‌ات به خدا زین العابدین

لبریزِ خنده حاجتِ حاجت روای من

امشب كه قلبِ خاكی من را طلا كنی

با من بگو شمارِ عیارِ طلای من

بر تار و پود فرشِ وجودم خوش آمدی