|
شد پرتوِ جمالِ تو ای آشنای من |
|
تنها دلیلِ و علتِ آن ابتدای من |
|
گر این كمینه را به غلامی كنی قبول |
|
هست آن حدیث دولت بی‌انتهای من |
|
بخشم بهشت و جنّت خود را به دیگران |
|
باشد بهشتِ سبزِ نگاهت برای من |
|
قبل از طلوع تو شبِ من شامِ تیره بود |
|
امشب ببین به حالِ وصالت هوای من |
|
در جشن جلوه‌ات به خدا زین العابدین |
|
لبریزِ خنده حاجتِ حاجت روای من |
|
امشب كه قلبِ خاكی من را طلا كنی |
|
با من بگو شمارِ عیارِ طلای من |
|
بر تار و پود فرشِ وجودم خوش آمدی |
| ای خون تازه بر رگِ سرخِ صدای من |
