داغ زین العابدین دارد مدینه

مانده بر لب نغمه های دلنشینش

پاره پاره گشته قلب نازنینش

وا اماما واغریبا واشهیدا

وا اماما واغریبا واشهیدا‌

  ‌

‌    ‌

روز و شب خون دل و اشک بصر داشت

داغ هفتاد و دو لاله برجگر داشت

وا اماما واغریبا واشهیدا

وا اماما واغریبا واشهیدا

گه به یاد فرق اکبر گریه می کرد

گه برای حلق اصغر گریه می کرد

وا اماما واغریبا واشهیدا

وا اماما واغریبا واشهیدا‌

جای گل بر گردنش دشمن غل انداخت

بر بدن از سلسله، زخمش گل انداخت

وا اماما واغریبا واشهیدا

وا اماما واغریبا واشهیدا‌

شامیان بر اشک چشمش خنده کردند

کف زدند و داغ او را تازه کردند

وا اماما واغریبا واشهیدا

وا اماما واغریبا واشهیدا

هم به گردن هم به تن دارد نشانه‌ ‌

جای زنجیراست و جای تازیانه

وا اماما واغریبا واشهیدا

وا اماما واغریبا واشهیدا