فضیلت ماه
بدانكه شعبان ماه بسيار شريفى است و منسوب است به حضرت سيد انبياءصلى الله عليه وآله و آن حضرت اين ماه را روزه مى داشت و وصل مى كرد به ماه رمضان و مى فرمود شعبان ماه من است هر كه يك روز از ماه مرا روزه بدارد بهشت او را واجب شود و از حضرت صادق عليه السلام روايت است كه چون ماه شعبان داخل مى شد حضرت امام زين العابدين عليه السلام اصحاب خود را جمع مى نمود و مى فرمود اى اصحاب من مى دانيد اين چه ماهى است اين ماه شعبان است و حضرت رسول صلى الله عليه وآله مى فرمود شعبان ماه من است پس روزه بداريد در اين ماه براى محبّت پيغمبر خود و براى تقرّب به سوى پروردگار خود بحقّ آن خدايى كه جان علىّ بن الحسين به دست قدرت اوست سوگند ياد مى كنم كه از پدرم حسين بن على عليها السلام شنيدم كه فرمود شنيدم از اميرالمؤمنين عليه السلام كه هر كه روزه دارد شعبان را براى محبّت پيغمبر خدا و تقرّب بسوى خدا دوست دارد خدا او را و نزديك گرداند او را به كرامت خود در روز قيامت و بهشت را براى او واجب گرداند و شيخ روايت كرده از صفوان جمال كه گفت فرمود به من حضرت صادق عليه السلام كه وادار كن كسانى را كه در ناحيه و اطراف تو هستند بر روزه شعبان گفتم فدايت شوم مگر در فضيلت آن چيزى مى بينى؟ فرمود بلى بدرستى كه رسول خدا صلى الله عليه وآله هرگاه مى ديد هلال شعبان را امر مى فرمود مُنادى را كه ندا مى كرد در مدينه اى اهل مدينه من رسولم از جانب رسول خدا به سوى شما. رسول خدا مى فرمايد آگاه باشيد بدرستى كه شعبان ماه من است پس خدا رحمت كند كسى را كه يارى كند مرا بر ماه من يعنى روزه بدارد آن را پس گفت حضرت صادق عليه السلام كه اميرالمؤمنين عليه السلام مى فرمود كه فوت نشد از من روزه شعبان از زمانى كه شنيدم منادى رسول خداصلى الله عليه وآله ندا كرد در شعبان و فوت نخواهد شد از من تا مدتى كه حيات دارم انشاءالله تعالى پس مى فرمودكه روزه دو ماه كه شعبان و رمضان باشد توبه و مغفرتست ازخدا و روايت كرده اسماعيل بن عبد الخالق كه گفت: نزد حضرت صادق عليه السلام بود كه در ميان آمد ذكر روزه شعبان حضرت فرمود كه در فضيلت روزه شعبان چنين و چنان است حتى آنكه مردى مرتكب خون حرام مى شود پس روزه مى گيرد شعبان را نفع مى بخشد او را و آمرزيده مى شود.1
امام صادق علیه السلام چنين گفت: اميرالمؤمنين علیه السلام مي‌فرمود: از هنگامي كه شنيدم منادي رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم در ماه شعبان ندا داد، روزه ی شعبان ازمن فوت نشده است .
پس مي‌فرمود:
روزه ی دو ماه شعبان و رمضان مايه ی توبه و آمرزش خداست.
اسماعيل‌بن عبدالخالق روايت كرده است:
نزد امام صادق علیه السلام بودم، ذكر روزه ی شعبان به ميان آمد، حضرت فرمود:
در فضيلت روزه ی شعبان چنين و چنان است،تا جايي كه انسان مرتكب قتل حرام مي‌شود، پس
چنانچه شعبان را روزه بدارد، این روزه به او سود میرساند وبه خواست خدا آمرزیده میشود.
و پيامبر صلى الله عليه و آلهمیفرماید :
شَعبانُ شَهري و رَمَضانُ شَهرُ اللّه ِ فَمَن صامَ شَهري كُنتُ لَهُ شَفيعا يَومَ القِيامَةِ ؛
شعبان ، ماه من و رمضان ماه خداوند است . هر كه ماه مرا روزه بدارد ، در روز قيامت شفيع او خواهم بود
همچنین میفرمایند : پيامبر صلى الله عليه و آله : إنَّما سُمِّيَ شَعبانُ لأِنَّهُ يَتَشَعَّبُ فيهِ أرزاقُ المُؤمِنينَ
یعنی :
ماه شعبان ، «شعبان» ناميده شد؛ زيرا روزى هاى مؤمنان در اين ماه قسمت مى شود
امام على عليه السلامنیزمیفرمایند: صَومُ شَعبانَ يَذهَبُ بِوَسواسِ الصَّدرِ وَ بَلابِلِ القَلبِ
روزه ماه شعبان ، وسواس دل و پريشانى هاى جان را از بين مى برد .
امام صادق عليه السلام در جواب كسى كه پرسيده بود چه عملى در ماه شعبان برتر است؟
فرمودند : صدقه و استغفار ----------------- غلامرضا شهریاری
منابع :
مفاتیح الجنان
المراقبات
