قالَ: إنَّما شِيعَتُنا يُعْرَفُونَ بِعِبادَتِهِم ... الْمُسَبِّحُونَ إذا سَکتَ النَّاسُ وَ الْمُصَلُّونَ إذانامَ النّاسُ وَ الْمَحْزُونُونَ إذا فَرِحَ النَّاسُ يُعْرَفُونَ بِالزُّهدِ ... .
امام سجاد - عليه السلام - فرمودند: شيعيان ما از عبادتشان شناخته مي شوند، آنان اهل تسبيح و ذکرند آن گاه که ديگران ساکتند و نماز گزارانند آن گاه که ديگران در خوابند و محزونند (دلخوش به دنيا نيستند) آن گاه که ديگران (بر اثر سرگرمي به دنيا) فرحناکند، آنان با زهد شناخته مي شوند، گفتارشان رحمت است و شغل و کردار آنان جنَّت است.
«نور الثقلين، ج 3، ص 94»
