و شر كسى‏كه از شرش مى‏ترسم،و فريب كسى‏كه از فريبش وحشت دارم، و تجاوز كسى‏كه از تجاوزش بيم دارم،و بى‏عدالتى كسى‏كه از بى‏عدالتى‏اش مى‏ترسم،و سلطه كسى‏كه از سلطه‏اش وحشت دارم،و نقشه كسى‏كه از نقشه‏اش بيم دارم،

و از او مى‏خواهم به حق شما اينكه بخواهد آن را و انجام دهد،زيرا او ستوده و بزرگوار است،اى دو سرورم‏ از نزد شما بازگشتم،در حال توبه و سپاس براى خدا

آنچه پروردگارم خواست شد،و آنچه نخواهد نمى‏شود،جنبش و نيرويى نيست جز به خدا شما را به خدا مى‏سپارم،و خدا اين زيارت را آخرين زيارت من از شما قرار ندهد

 قدرت كسى‏كه از قدرتش به خود مى‏ترسم،و از تو مى‏خواهم كه بدانديشى بدانديشان مكر مكّاران را امن بگردانى‏ خدايا هركه قصد من كرده قصدش كن،و هركه درباره من بدانديشى كرد،در حقش بدانديشى كن

پس چه بد مركبى است مركب خواسته های باطل كه نفسم بر آن سوار شده، واى بر اين نفس كه گمان هاى بى مورد و آرزوهاى نابجايش با همه زشتى در برابرش زيبا جلوه كرده و مرگ بر او كه سرور و مولايش جرات نموده!

 خدايا اگر رحمت تو با توفيق نيكو از ابتدا شامل حال من نبود چه كسى رهنماى من به سويت در اين راه روشن میبود؟ و اگر مهلتت مرا تسليم آمال و آرزوهاى باطل كند آنگاه چه كسى لغزش هايم را از فروافتادن در هواى نفس جبران میكند؟

شایسته است انسان در این ماه به پروردگار خود عرض کند که من خود را به تو واگذار کردم، تنها بندة تو هستم و تنها سر به دامن تو می‌گذارم. این‌گونه خدای را بخواند که ای خدای مهربان و عزیز! دوست ندارم از تو جدا شوم.

خدايا، اى آن كه زبان صبح را به گويايى تابش و روشنايى اش برآورد، شب تار را با تيرگي هاى شديد به هم پيچيده اش به اطراف جهان فرستاد، و ساختمان سپهر گردون را در اندازه هاى زيبايش محكم نمود، و پرتو خورشيد را به روشنايی شعله ورش در همه جا برافروزد،

و چه بسا به ياد برخى از مردگان خانواده‏ام مى‏افتم پس رقت مى‏كنم و اشك مى‏ريزم، آيا اين كار درست است؟ فرمود: آرى، آن‏ها را به ياد آر و چون رقت كردى گريه كن و پروردگار تبارك و تعالى را بخوان و به درگاه حضرتش دعا كن‏.

شب را در روز درمى آورى، و روز را در شب، زنده را از مرده بيرون مى آورى، و مرده را از زنده، زنده، و هر كه را بخواهى بى حساب روزى مى دهى.
معبودى جز تو نيست.

خداى من اين مهار نفس من است كه به پايبند مشيّت بستم، و اين بارهاى سنگين گناهان من است كه به پيشگاه عفو و رحمتت انداختم، و اين هوس هاى گمراه كننده من است كه به درگاه لطف و مهرت واگذاشتم.