امام صادق از رسول اكرم صلى الله عليه و آله نقل مى‏كند: هرگاه يكى از شما دعا كرد، همه را دعا كند، زيرا به اجابت نزديك‏تر است‏.

اى آن كه در گاهواره أمن و امانش خوابانيد مرا و به جانب آنچه از نعمت ها و احسانش كه بی دريغ به من بخشيد بيدارم كرد و دست هاى حوادث و آفات را با دست لطف و قدرتش از من بازداشت.

مولايم اى مولاى من،تو مولايى و من بنده‏ام،آيا رحم‏ مى‏كند به بنده جز مولا؟مولايم اى مولاى من،تو مالكى و من مملوكم،آيا رحم مى‏كند به بنده جز مولا؟مولايم اى مولاى من،تو عزيزى و من خوار،آيا رحم مى‏كند به خوار جز عزيز؟

و از درخواست نمودن از مخلوقات‏ بى‏نيازم نمايى، و از من كفايت كنى اندوه كسى را كه از اندوهش مى‏ترسم،و دشوارى كسى را كه از دشوارى هراس دارم، و ناهموارى كسى را كه از ناهمواريش بيم دارم،

خدايا او را از من سرگرم‏ كن به فقرى كه جبرانش نكنى،و به بلايى كه نپوشانى‏اش،و به نيازى كه سدّش نكنى،و به دردى كه عافيتش ندهى،و ذلّتى كه‏ عزيزش ننمايى،و مسكنتى كه جبرانش نفرمايى.

رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: حتماً امر به معروف و نهى از منكر كنيد و گرنه بدان و اشرار بر شما مسلّط مى‏شوند، در آن وقت خوبان شما دعا مى‏كنند ولى مستجاب نمى‏شود

و به پيشگاه خدا به وسيله شما درباره اين حاجتم خواستا شفاعتم،پس شما براى من شفاعت كنيد،كه براى شما نزد خدا مقام ستوده و منزلتى آبرومند و جايگاهى بلند و وسيله است،

به رحمتت اى مهربان ترين مهربانان، و درود خدا بر بهترين آفريده اش محمّد و اهل بيت او ، خداى من، دلم در پرده هاى ظلمت پوشيده شده و جانم دچار كاستى گشته و عقلم مغلوب هواى نفسم شده و هواى نفسم بر من چيره آمده،

از ابرهاى گران بارانى فراوان فرو ريختى و خورشيد و ماه را براى مردمان چراغى فروزان قرار دادى، بیآنكه در آنچه آغازگر پيدايشش بودى دچار خستگى و ناتوانى و چاره جويى شوی.