و از آنچه خرج مى‏كنى چيزى كاسته نشود،هر آينه از تو درخواست شد حالى عطا كردى‏ و درخواست نشد پس آغاز در عطا و او پيشگاه فضلت درخواست احسان شد و تو منع ننمودى و ابا نمودى مگر از نعمت‏بخشى‏ و اصرار بر رساندن عطا و فزون‏بخشى و احسان

خدايا چه بسيار گمان نيكى كه جامه عمل پوشاندى و شكست ندارى را كه جبران نمودى،و بى‏چيزى توان‏ فرسايى كه از من گرداندى و سقوط هلاكت‏بارى كه بلندم كردى،و دشوارى كه آسان نمودى‏ تو بازخواست نشوى از آنچه انجام مى‏دهى و ديگران بازخواست شوند،

پس تو را سپاس اى پروردگار كه تواناى شكست‏ناپذيرى و بردبارى‏ كه شتاب نورزى،بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا به نعمتهايت از شاكران و در برابر عطاهايت‏ از ذاكران قرار بده،

پروردگارا پناه‏جويانه تو را خواندم،درحالى‏كه اطمينان‏ به سرعت اجابت تو داشتم،توكّل‏كنان به آنچه همواره از خوبى دفاعت مى‏دانستم،با آگاهى به اينكه هركه رخت به سايه حمايتت كشد مورد آزار واقع نگردد،

خدايا چه بسيار حسودى كه از روى حسرت برافروخته گشت‏ و دشمنى كه بسبب خشمش به سختى اندوهناك شد،و مرا با نيش زبانش آزرده ساخت و مژگانش را چون نيزه‏اى به بدنم فرو برد،و مرا هدف تيرهاى سرزنش‏ نمود،و كاستيهايى را به گردنم انداخت كه در خود اوست،

پروردگارا پناه‏جويانه تو را خواندم،درحالى‏كه اطمينان‏ به سرعت اجابت تو داشتم،توكّل‏كنان به آنچه همواره از خوبى دفاعت مى‏دانستم،با آگاهى به اينكه هركه رخت به سايه حمايتت كشد مورد آزار واقع نگردد،

خدايا چه بسيار حسودى كه از روى حسرت برافروخته گشت‏ و دشمنى كه بسبب خشمش به سختى اندوهناك شد،و مرا با نيش زبانش آزرده ساخت و مژگانش را چون نيزه‏اى به بدنم فرو برد،و مرا هدف تيرهاى سرزنش‏ نمود،و كاستيهايى را به گردنم انداخت كه در خود اوست،

ازاين‏رو پس از كبر و نخوتش خوار و كوچك گشت،و به دنبال گردن فرازى‏اش خوار و كوبيده شد،و در بند دامى كه روز گردن‏كشى‏اش آرزو داشت مرا در ميان آن ببيند اسير شد،و چه‏ نزديك بود

پس تو را سپاس اى پروردگار از توانايى‏ات كه شكست نپذيرد،و بردبارى‏ات‏ كه شتاب نپذيرد،بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا در برابر نعمتهايت از شاكران و در برابر عطاهايت از ذاكران قرار ده،