.jpg)
.jpg)
ترجمه قرآن كريم، ص: 71
اثر پشيمانی، دست از فرار برداشته به سوی پيامبر آمديد] فرا گرفت، ولی گروهی فكر حفظ جانشان آنان را [در آن ميدان پر حادثه ] پريشان خاطر و غمگين كرده بود، و درباره خدا گمان ناحق و ناروا هم چون گمان هایِ [زمانِ ] جاهليت می بردند [كه چون خدا وعده پيروزی داده پس پيروزی بدون هر قيد و شرطی حقّ مسلّم آنان است! اما وقتی شكست خوردند درباره وعده خدا دچار ترديد شدند و] گفتند: آيا ما را در اين امر [پيروزی ] اختياری هست؟ بگو: يقيناً اختيار همه امور به دست خداست. [اين نيست كه چون خدا وعده پيروزی به شما داده بدون قيد و شرط برای شما حاصل شود، پيروزیِ وعده داده شده، محصول صبر و تقوا، و شكست معلول سستی و نافرمانی است ]. آنان در دل هايشان چيزی را پنهان می كنند كه برای تو آشكار نمی سازند، می گويند: اگر ما را در اين امر [پيروزی ] اختياری بود [و وعده خدا و پيامبر حقيقت داشت ] در اينجا كشته نمی شديم. بگو: اگر شما در خانه های خود هم بوديد كسانی كه كشته شدن بر آنان مقرّر شده بود، يقيناً به سوی خوابگاه های خود [در معركه جهاد و جنگ ] بيرون می آمدند. و [تحقّق دادن اين برنامه ها] به سبب اين است كه خدا آنچه را [از نيّت ها] در سينه های شماست [در مقام عمل ] بيازمايد، و آنچه را [از عيوب و آلودگی ها] در دل های شماست، پاك گرداند؛ و خدا به آنچه در سينه هاست، داناست.
قطعاً كسانی از شما روزی كه [در نبرد احد] كه دو گروه [مؤمن و مشرك ] با هم روبرو شدند، به دشمن پشت كردند، جز اين نيست كه شيطان آنان را به سبب برخی از گناهانی كه مرتكب شده بودند لغزانيد، و يقيناً خدا از آنان در گذشت؛ زيرا خدا بسيار آمرزنده و بردبار است.
ای اهل ايمان! مانند كسانی نباشيد كه كفر ورزيدند و درباره برادرانشان هنگامی كه آنان به سفر رفتند [و در سفر مُردند] و يا جهادگر بودند [و شهيد شدند]، گفتند: اگر نزد ما مانده بودند نمی مردند و شهيد نمی شدند. [شما به كافران اعتنا نكنيد] تا خدا اين [اعتقاد و گفتار] را حسرتی در دل هايشان قرار دهد. و خداست كه زنده می كند و می ميراند؛ و خدا به آنچه انجام می دهيد بيناست.
و اگر در راه خدا شهيد شويد يا بميريد، يقيناً آمرزش و رحمتی از سوی خدا، بهتر است از آنچه [آنان از مال و منال دنيا] جمع می كنند.
