عرفا چگونه می بينند؟، ص: 16

كند و اين فقط خداست كه می تواند با آن كار كند.

اوليای الهی در برابر آن همه مرارت و رنج كه به آن ها می رسد، می گويند: «وَ مَا رَايْتُ الَّا جَمِيلًا.» «1» آنان كه اوليای الهی اند، چنين اند كه: «هُمُ الَّذِينَ نَظَرُوا إِلَی بَاطِنِ الدُّنْيَا إِذَا نَظَرَ النَّاسُ إِلَی ظَاهِرِهَا» «2»: در هر چيز، به باطن نگاه می كنند، يا حالا واقعاً خودشان چشم پيدا كردند و دارند می بينند، و آنی كه می بينند عجيب به ظاهرش، دل خوش می شوند.

اشتياق امام حسين (ع) به مرگ، شديدتر از اشتياق يعقوب به ديدار يوسف

حضرت امام حسين (ع) وقتی از مكه به طرف كربلا می آيند، جلوی اسبش را می گيرند و به او می گويند كه نرو. می پرسد چرا؟ می گويند، سفرت بوی خون می دهد؛ يعنی جانت در خطر است. البته،

______________________________
(1) 3. ابن نما حلی، مثيرالاحزان، ص 71.

(2) 4. نهج البلاغه، حكمت:. 424