بارخدايا آبشان را به وبا بياميز، و خوراكشان به بيماريها، و شهرهايشان به زمين فروبر، و پياپى بر آن شهرها بلا ببار، و به قحطى درهم ريز، و غذايشان در خالىترين زمينت و دورترين آن از ايشان قرار ده.
و دژهاى آن از ايشان مصون دار، و گرسنگى دائم و بيمارى دردناك دچارشان فرما.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.