فراز 6 از دعای 28 ( خوار شدن کسانی که طلب عزّت از غیر خدا دارند )

اى پروردگار من! چه بسيار راى تيره و فكر كوتاه مى‌بينم كه همى به جانب هم دوند و بى‌خبر از تو به يكديگر عرض حاجت كنند. و همى بينم كه سرانجام محروم و مطرود از كنار هم باز گردند و با دست تهى و مشت گشوده سر حيرت و ضلالت به گريبان آويزند. قومى تيره‌بخت و احمق باشند كه از ذليلى همچون خويشتن عزت خواهند و كاسه‌ى دريوزگى به سوى كسى برند كه او خود كاسه‌ى دريوزگى به دست گرفته و اينجا و آنجا به دنبال كرم و كرامت همى دود. مسلم است كه اين قوم جز حرمان نصيبى نخواهند داشت و از گدائى خود جز خفت گدائى بهره‌اى نخواهند ديد.

دعا و نيايش‌