پاسخ استاد انصاریان به شبهه وهابیت
چرا شیعیان به اهل بیت (ع) متوسل می شوند؟
حالا ما به زیارت امام رضا(ع) یا کربلا یا کاظمین می رویم، گریه می کنیم و ائمه را صدا می زنیم، کار ما همان است که در قرآن است. مگر قرآن مجید شفاعت را قبول ندارد و نمی گوید: «یشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاّٰ بِإِذْنِهِ»(سورهٔ بقره، آیهٔ 255)، شفاعت شفیع با اجازهٔ من قبول است. ما که به حضرت رضا(ع) نمی گوییم تو خدایی، به امام حسین(ع) نمی گوییم تو خدایی؛ این وهابیت کافر به ما ایراد می گیرد که توسل حرام است. اگر حرام است، پس چرا یوسف(ع) پیغمبرِ معصوم به آبدارچی شاه متوسل شد؟ چرا خدا در قرآن نگفته کارش حرام بود؟ ما به ائمه نمی گوییم شما خدا هستید، ما در زیارتی که می خوانیم، به ائمه می گوییم شما بندگان خالص خدا و در پیشگاه پروردگار آبرودار هستید، زور دعا و گریهٔ ما به حل مشکلمان نمی رسد، ولی آبروی شما پیش خدا قدرت دارد و اگر هزینه شود، مشکل ما را حل می کند. این عیبی ندارد! کجای این خلاف توحید است؟ آقا ما می گوییم: گریه و دعایمان خیلی زور ندارد، بعد هم ما گناهانی داریم که این گریه و گناهان ما با منِ گنهکار قاتی است و زور ندارد، یک شفیعی را با گریه و دعایم کنار همدیگر می گذارم که مشکل من حل شود و حل هم می شود. این توحید است، این حقیقت است، این نور است، این واقعیت است.