تعبیر امیرالمومنین(ع) از اصحاب حضرت ابی عبدالله(ع)

امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: «هَذَا مَصَارِعُ عُشَّاقٍ شُهَدَاءَ» اینجا جای غلتیدن و افتادن عاشقان است؛ اما خیلی ها هم نفهمیدند که حضرت چه گفتند! البته بیست سال بعد که حادثهٔ کربلا اتفاق افتاد، خیلی از آنهایی که در صفین بودند و هنوز زنده بودند، فهمیدند امیرالمؤمنین(ع) آن روز فرمودند «مَصَارِعُ عُشَّاقٍ»، یعنی چه! 

عاشق هیچ چیزی دیگر غیر از معشوق در نظرش نیست و دل عاشق از معشوق پر است. کنار معشوق هر بلایی را می بیند و می گوید: «إلهِى رِضاً بِقَضائِکَ». زین العابدین(ع) در شام فرمودند: اگر جد من، پیغمبر(ص) به شما سفارش اکید کرده بود که می توانید هر بلایی سر اهل بیت من بیاورید، آن وقت می خواستید چه کار کنید! عاشق هر بلایی را می کشد، اما نمی تواند از معشوق فاصله بگیرد؛ چون می گوید بلا تمام می شود و بعد زمان وصال عاشق و معشوق می رسد. وقتی هم وصال بیاید، دیگر تا ابد تمام شدنی نیست. 

این عشق عشق حقیقی است و یقین بدانید، در تاریخ و قرآن هم ثابت شده که این عشق همه کاری برای آدم می کند.