یک کسی به حضرت گفت: ما را می برند بهشت، می گویید بهشت غم و غصه ندارد، ولی ما وقتی می رویم بهشت یاد گناهان دورهٔ عمرمان می افتیم، خب غصه می خوریم. فرمود: قبل از اینکه به بهشت بروی یاد کل گناهان را ازتو می گیرد و تا ابد یادت نمی آید که در دنیا گناه کردی.

به این خدا باید اعتماد کرد، توکل کرد. به این خدا باید امید بست که برادران یوسف را می بخشد، به این خدا باید امید بست که گناهان کبیره را می بخشد، به این خدا باید امید بست که در سورهٔ فرقان می گوید: اگر زنا کردی، اگر آدم کشتی، اگر.... خیلی عجیب است، در برابر من بت پرستی کردی، من راه توبه را به رویت باز گذاشتم، برگرد. «إِلَّا مَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُولَٰئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ» تمام گذشتهٔ ناپاک تو را تبدیل به پاکی می کنم، تمامش را.