آيت اللّه بروجردى ، يكى از اعاظم علماى شيعه و فقهاى بزرگ مذهب بود ، شخصيّت ممتاز علمى و عملى ايشان باعث گشت كه در زمان وى ، حوزه علميه قم از چنان عظمتى برخوردار شود كه صداى دانش و مذهب شيعه به بسيارى از كشورها برسد .امام خمينى رحمه الله براى حضرت آيت اللّه بروجردى رحمه الله اهميّت و احترام خاصى قائل بودند . نقل مى كنند : يك روز عدّه اى از علماى بلاد در محضر آيت اللّه بروجردى جمع بودند ، در برابر ايشان صحبت از خدمات ارزنده آن جناب به ميان آمد و هركسى گوشه اى از برنامه هاى پراهميّت ايشان را اعم از پربار كردن فقه ، عظمت دادن به حوزه ، چاپ كتب علمى ، تأسيس دار التّقريب ، ساختن مساجد و مدارس ، فرستادن مبلغ به ممالك خارجى ، گوشزد مى كرد و آن جناب با دقت به آن مسائل گوش مى دادند ، تنها پيرمرد عالمى كه اكثر حضار او را نمى شناختند و معلوم بود از گوشه اى از كشور به ديدن آن جناب آمده ساكت بود .
آيت اللّه بروجردى به او فرمودند : شما هم چيزى بگو ، ناگهان پيرمرد با حالى پر از خضوع و انكسار عرضه داشت :أَخْلِصِ الْعَمَلَ فَإِنَّ النَّاقِدَ بَصيرٌ . حضرت آيت اللّه ، آنچه گفتند به درد شما نمى خورد ، عمل خالص كن كه زرگرى كه بناست اعمال را محك بزند ، بيدار بيدار است . نوشته اند بهت مجلس را گرفت و به پهناى صورت ، اشك از دو ديدگان حضرت آيت اللّه بروجردى سرازير شد
منبع : برگرفته از کتاب داستانهای عبرت آموز استاد حسین انصاریان