محبت حقيقى با تحمل مصائب

  چه بسا كه اين محبّت انسان را از نظر ظاهر در تنگنا و مضيقه قرار دهد و از سوى مردم جاهل و بى‏محبّت و حتى خانواده و اقوام انسان به انسان فشار روحى و مادى وارد آيد ، ولى با توجه به آثار معنوى اين محبّت و به ويژه آثار انسانى و آخرتى آن ، ارزش دارد كه انسان در راه اين محبّت بلاها و مصائب را بر خود هموار نمايد و بر رنج و مشقتى كه به او به خاطر آن مى‏رسد صبر و استقامت كند . در روايت آمده : مردى به رسول خدا صلي الله عليه و آله عرضه داشت : « يا رَسُولُ اللّه‏ِ ! إنّى أُحِبُّكَ ، فَقالَ : إسْتَعِدْ لِلْفَقْرِ ، فَقالُ : إنّى أُحِبُّ اللّه‏َ ، فَقالَ : اِسْتَعِدْ لِلْبَلاءِ »  .
اى پيامبر خدا ! من عاشق تو هستم ، حضرت فرمود : آماده براى ندارى و تهيدستى باش . گفت : من عاشق خدا هستم ، فرمود : آماده بلا و امتحان باش . پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله مصعب بن عمير را در حالى كه پيش مى‏آمد و تن پوشش پوست دباغى نشده گوسپندى بود ، ديد !
فرمود : اى مردم ! به اين مرد بنگريد كه خدا دلش را نورانى نموده است ، من در مكه او را نزد پدر و مادرش ديدم كه وى را به پاكيزه‏ترين طعام و آشاميدنى تغذيه مى‏كردند ولى عشق به خدا و پيامبرش او را از آن زندگى مالامال از ثروت و خوشى به اين وضعى كه مى‏بينيد رسانيد  .
اين محبّت ، تحمل همه بلاها و رنج‏ها و مشقت‏ها را در راه رسيدن به محبوب آسان مى‏كند و حتى مرگ را كه دروازه ورود به حريم لقاء يار است براى انسان شيرين جلوه مى‏دهد .
در روايت مشهورى است : هنگامى كه ملك الموت براى قبض روح ابراهيم آمد ، ابراهيم به او گفت : دوستى را ديده‏اى كه دوستش را در كام مرگ بيندازد ؟
خداى بزرگ به ابراهيم وحى كرد : آيا تو عاشقى را ديده‏اى كه از ديدار محبوبش نفرت داشته باشد ؟
ابراهيم به ملك الموت گفت : اكنون جانم را بگير . پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله مى‏فرمايد :
« إذا أحَبَّ اللّه‏ُ عَبداً ابتَلاَهُ فَإنْ صَبَرَ اجْتَبَاهُ وَإنْ رَضِىَ اصْطَفَاهُ ». هنگامى كه خدا بنده‏اى را دوست بدارد وى را در معرض آزمايش قرار مى‏دهد ، پس اگر استقامت ورزيد او را برمى‏گزيند و اگر خشنودى به حق باشد او را انتخاب مى‏نمايد .