فارسی
پنجشنبه 06 دى 1403 - الخميس 23 جمادى الثاني 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه
0
نفر 0

قرآن و مسئله شكر

قرآن مجيد به مسئله شكر در آيات با عظمتش اشاره مى كند و در مسائل گوناگونى به چهره شكر تصريح مى نمايد .
در قسمتى از آيات ، وجوب شكر را گوشزد مى نمايد و اين كه دارنده نعمت بايد از دهنده نعمت تشكّر كند ، البته اسلام ، شكر نعمت را به گفتن الحمد للّه نمى داند ، الحمد للّه لفظ شكر است ، بلكه مهم ترين مرحله شكر ، عملى است و آن نعمت را در همان راهى كه حضرت حق معين فرموده مصرف كردن است .
در پاره اى از آيات به اين معنى اشاره مى كند كه يكى از خواسته هاى مهم انبيا و اوليا اين بوده كه خداوند به آنان توفيق شكر عنايت كند . در برخى از آيات به اين حقيقت اشاره شده كه شكر سود بسيارى براى شاكر دارد و باعث رضايت حق از عبد و ازدياد نعمت است .
و در قسمتى از آيات به نعمت ها اشاره شده و از اكثريت به خاطر غفلتى كه از شكر نعمت دارند سخت گلايه شده است ، در اين جا لازم است براى هريك از اين موارد نمونه اى از آيات ذكر شود :
وَلَقَدْ آتَيْنَا لُقْمَانَ الحِكْمَةَ أَنِ اشْكُرْ لِلَّهِ وَمَن يَشْكُرْ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِىٌّ حَمِيدٌ  .
و به راستى ما به لقمان حكمت عطا كرديم كه براى خدا سپاس گزار و هركه سپاس گزارد تنها به سود خود سپاس مى گزارد ، و هركه ناسپاسى كند [ به خدا زيان نمى زند ؛ زيرا ] خدا بى نياز و ستوده است .
فَاذْكُرُونِى أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوا لِى وَلاَ تَكْفُرُونِ  .
پس مرا ياد كنيد تا شما را ياد كنم و مرا سپاس گزاريد و كفران نعمت نكنيد .
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُلُوا مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَاشْكُرُوا لِلّهِ إِن كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ  .اى اهل ايمان ! از انواع ميوه ها و خوردنى هاى پاكيزه اى كه روزى شما كرده ايم بخوريد ، و خدا را سپاس گزاريد ، اگر فقط او را مى پرستيد .
فَكُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلاَلاً طَيِّباً وَاشْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ إِن كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ  .
از نعمت هايى كه خدا روزى شما كرده است ، حلال وپاكيزه بخوريد ، و نعمت خدا را سپاس گزاريد ، اگر تنها خدا را مى پرستيد .
فابْتَغُوا عِندَ اللَّهِ الرِّزْقَ وَاعْبُدُوهُ وَاشْكُرُوا لَهُ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ  .
پس رزق را نزد خدا بجوييد و او را بندگى كنيد و او را شكر كنيد كه [ فقط ] به سوى او بازگردانده مى شويد .
كُلُوا مِن رِّزْقِ رَبِّكُمْ وَاشْكُرُوا لَهُ بَلْدَةٌ طَيِّبَةٌ وَرَبٌّ غَفُورٌ  .
از رزق و روزى پروردگارتان بخوريد ، و براى او سپاس گزارى كنيد ، سرزمينى خوش و دلپذير [ داريد ] ، و پروردگارى بسيار آمرزنده .
اعْمَلُوا آلَ دَاوُدَ شُكْراً وَقَلِيلٌ مِنْ عِبَادِىَ الشَّكُورُ .
اى خاندان داود ! به خاطر سپاس گزارى [ به فرمان ها حق ] عمل كنيد و از بندگانم اندكى سپاس گزارند .
وَقَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِى أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِى أَنْعَمْتَ عَلَىَّ وَعَلى وَالِدَىَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحاً تَرْضَاهُ وَأَدْخِلْنِى بِرَحْمَتِكَ فِى عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ.
گفت : پروردگارا ! به من الهام كن تا شكر نعمتى را كه به من و پدر و مادرم عطا كرده اى به جاى آورم ، و اين كه كار شايسته اى كه آن را بپسندى انجام دهم ، و مرا به رحمتت در ميان بندگان شايسته ات درآور .
قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِى أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِى أَنْعَمْتَ عَلَىَّ وَعَلَى وَالِدَىَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحاً تَرْضَاهُ وَأَصْلِحْ لِى فِى ذُرِّيَّتِى إِنِّى تُبْتُ إِلَيْكَ وَإِنِّى مِنَ الْمُسْلِمِينَ  .
گويد : پروردگارا ! به من الهام كن تا نعمتت را كه بر من و پدر و مادرم عطا كرده اى سپاس گزارم ، و كار شايسته اى كه آن را مى پسندى انجام دهم و ذريه و نسل مرا براى من صالح و شايسته گردان كه من به سوى تو بازگشتم و به يقين از تسليم شدگان [ به فرمان ها و احكام ] توام .
 وَمَن شَكَرَ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ رَبِى غَنِىٌّ كَرِيمٌ  .
و هر كس كه سپاس گزارى كند به سود خود سپاس گزارى مى كند و هر كس ناسپاسى ورزد [ زيانى به خدا نمى رساند ] ؛ زيرا پروردگارم بى نياز و كريم است .
نِعْمَةً مِنْ عِندِنَا كَذلِكَ نَجْزِى مَن شَكَرَ  .
[ اين ] نعمت و رحمتى از سوى ما بود ، اين گونه كسى را كه سپاس گزار است ، پاداش مى دهيم .
مَا يَفْعَلُ اللّهُ بِعَذَابِكُمْ إِن شَكَرْتُمْ وَآمَنْتُمْ وَكَانَ اللّهُ شَاكِراً عَلِيماً  .
اگر شما سپاس گزارِ [ نعمت هاىِ بى شمارِ حق ] باشيد و ايمان آوريد ، خدا را با عذاب شما چه كار ؟ خدا همواره پاداش دهنده و داناست .
وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِى لَشَدِيدٌ  .
و [ نيز ياد كنيد ] هنگامى را كه پروردگارتان اعلام كرد كه اگر سپاس گزارى كنيد ، قطعاً [ نعمتِ ] خود را بر شما مى افزايم ، و اگر ناسپاسى كنيد ، بى ترديد عذابم سخت است .
وَلكِن يُرِيدُ لِيُطَهِّرَكُمْ وَلِيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ  .
بلكه مى خواهد شما را [ از آلودگى ها ] پاك كند و نعمتش را بر شما تمام نمايد ، تا سپاس گزاريد .
وَلَقَدْ مَكَّنّاكُمْ فِى الأَرْضِ وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ قَلِيلاً مَاتَشْكُرُونَ.
و شما را در زمين جاى داديم ، و در آن براى شما وسايل و ابزارزندگى قرار داديم ، ولى بسيار اندك و كم سپاس مى گزاريد .
وَهُوَ الَّذِى سَخَّرَ الْبَحْرَ لِتَأْكُلُوا مِنْهُ لَحْماً طَرِيّاً وَتَسْتَخْرِجوا مِنْهُ حِلْيَةً تَلْبَسُونَهَا وَتَرَى الْفُلْكَ مَوَاخِرَ فِيهِ وَلِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ.
و اوست كه دريا را رام و مسخّر كرد تا از آن گوشت تازه بخوريد ، و زينتى را كه مى پوشيد از آن بيرون آوريد و در آن كشتى ها را مى بينى كه آب را مى شكافند [ تا شما را براى حمل كالا ، تجارت و داد و ستد جابجا كنند ]و براى اين كه از فضل واحسان خدا طلب كنيد و [ در نهايت ] به سپاس گزارى خدا برخيزيد .

وَاللَّهُ أَخْرَجَكُم مِّن بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ لاَ تَعْلَمُونَ شَيْئاً وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالأَبْصَارَ وَالأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ  .
و خدا شما را از شكم مادرانتان بيرون آورد در حالى كه چيزى نمى دانستيد ، و براى شما گوش و چشم و قلب قرار داد تا سپاس گزارى كنيد .
إِنَّ اللّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَشْكُرُونَ  .
خدا نسبت به مردم داراى فضل و احسان است ، ولى بيشتر مردم سپاس نمى گزارند .
قرآن مجيد به انواع نعمت هاى مادّى و معنوى حق كه از باب فضل و رحمت به انسان عنايت شده اشاره مى كند و راه مصرف آن نعمت ها را به انسان مى آموزد و در اين زمينه حجّت خدا را بر مردم تمام مى كند .
حكم عالى عقل ، اقتضا مى كند كه انسان در برابر منعم به شكر نعمت هايش اقدام كند و نعمت را برابر با خواسته منعم مصرف نمايد و از هرگونه تخلّف و عصيانى نسبت به نعمت حضرت حق بپرهيزد و برابر با آيات قرآن بداند كه اگر شكر نعمت هاى الهى را به جا آورد ، نعمت بر او افزون شده و ثابت و پايدار خواهد ماند و اگر ناسپاسى ورزد هم نعمت از دست او مى رود و هم به مجازات سنگينى دچار خواهد گشت .
[ وَأَدْنَى الشُّكْرِ رُؤيَةُ النِّعْمَةِ مِنَ اللّهِ مِنْ غَيْرِ عِلَّةٍ يَتَعَلَّقُ الْقَلْبُ بِها دُونَ اللّهِ عَزَّ وَجَلَّ ]


منبع : برگرفته از کتاب عرفان اسلامی استاد حسین انصاریان
0
0% (نفر 0)
 
نظر شما در مورد این مطلب ؟
 
امتیاز شما به این مطلب ؟
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب

زهد در كلام مجلسى رحمه الله‏
یاد حق‏
بربال انديشه
طريقه كسب معرفت حقيقى
راه مبارزه با نفس ظلمانى
شهر کربلا وارد کتاب گینس می شود
حکایت یکى از مردان انقلاب
گزارش تصويري سخنراني استاد انصاريان در روز ...
شرايط قارى قرآن‏
سجده و مقام توحيد ذات‏

بیشترین بازدید این مجموعه

حسن خلق
اخلاق چراغ راه زندگى
جمال دل
نفس و هفت مرحله آن
فرق خوف و خشيت
چاپ کتاب شریف عنصر شجاعت
نگاهی کوتاه به زندگی و شخصیت علمی استاد حسین ...
گزارش تصويري سخنراني استاد انصاريان در روز ...
حقيقت نماز اهل حقيقت‏
روايات و عزلت‏

 
نظرات کاربر

پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^