در تفسير « ابو الفتح رازى » آمده : مردى در طواف كعبه زبانش مشغول به اين دعا بود : « اللَّهُمَّ أَخْرِجْنِى مِنَ الدُّنيَا سَالِماً » . خدايا ! مرا در حال سلامت ايمان و دين از دنيا بيرون ببر .
شنونده اى پس از شنيدن اين دعا دنبال او را گرفت تا سبب توسل دعاخوان را به اين دعا از او بپرسد ، هنگامى كه از او پرسيد چرا در طواف اين دعا را مى خوانى ؟ پاسخ داد : برادرى داشتم آلوده به گناه كبيره از آن گناه توبه نكرد تا مرگش فرا رسيد ، هنگام مرگ و لحظه احتضار قرآن را خواست ، فكر كرديم مى خواهد قرآن را روى سينه بگذارد و با توسل به آن ، جان دادنش را آسان كند ، قرآن در اختيارش گذارديم ، با خشم و عصبانيّت آن را پاره پاره كرد و از دنيا رفت ، از روزى كه اين حادثه وحشتناك را ديدم همواره اين درخواست را از خدا دارم كه مرا در حال سلامت دين از دنيا ببرد .راويان معتبر شيعه از حضرت امام صادق عليه السلام روايت مى كنند كه شنيديم حضرت مى گفت : « اللَّهُمَّ أعِنِّى عَلَى هَولِ يَومِ القِيَامَةِ وَأخرِجْنِى مِنَ الدُّنيَا سَالِماً وَزَوِّجْنِى مِنَ الحُورِ العِينِ وَاكفِنِى مَؤُونَتِى وَمَؤُونَةَ عِيَالِى ومَؤُونَةَ النَّاسِ وَأَدْخِلْنِى بِرَحمَتِكَ فِى عِبَادَكَ الصَّالِحينَ 5 .
خدايا ! مرا در برابر ترس و هراس قيامت يارى ده و از دنيا در سلامت دين و ايمان بيرون بر و از حورالعين بر من تزويج كن ، و قوت و خوراك من و خانواده ام و مردم را كفايت فرما و مرا به رحمتت در بندگان شايسته ات درآور .
منبع : برگرفته از کتاب با کاروان نور استاد حسین انصاریان