مناجات خمس وعشر

  خدایا هرچند در آمدن به سویت توشه ام اندک است ولی گمانم برتوکل به تو همواره نیکو است ، و هرچند گناهم مرا از عذاب تو به هراس افکنده ، ولی چشم امیدم ایمنی از انتقامت را به من خبر می دهد ، و هرچند نافرمانی ام مرا در معرض عذابت قرار داده ولی حسن اعتمادم مرا به پاداشت آگاهی می دهد ، و هرچند بی خبری مرا از آمادگی برای دیدارت به خواب غفلت انداخته ولی آشنا به کرم و عطایت مرا بیدار نموده است ، و اگر زیاده روی در گناه و سرکشی ، میانه من و تو را تیره ساخته ولی مژده  آمورش و خشنودی ات با من انس گرفته است ، از تو می خواهم به درخششهای جلوه ات و به انوار قدست ، و هم به سویت زاری می کنم به عواطف مهرت و لطایف احسانت که تحقق بخشی گمانم را در آنچه از تو آرزومندم از بزرگی اکرامت و زیبایی انعامت در راه تقرب به تو و نزدیکی به بارگاهت و بهره مندی از نگاه به سویت  هم اینک متعرض نسیمهای رحمت و توجه تو ، و خواهان باران جود و لطف بی پایان تو می باشم ، و از خشمت به سوی خشنودی ات گریزان ، و از تو به سوی خودت فراری ام ، نیکوترین چیزی را که نزد توست امید دارم ، بر بخششهایت اعتماد می نمایم ، به عنایتت نیازمندم .