پوست بدن داراى سه عمل است :
اول : اعتدال و سلامتى سلسله اعصاب و كليه كار دستگاه هاى حياتى در ارتباط با سلامت پوست بدن است ، همين كه در پوست اخلالى پيدا شود به روى تمام آن دستگاه ها اثر منفى مى گذارد .
دوم : تنفس از مهم ترين برنامه هاى پوست است ، كثيف بودن پوست عمل تنفس را كند و براى درون بدن ضرر و خسارت دارد .
سوم : تعديل و تنظيم حرارت بدن و حفظ دائمى آن ، بر سبيل استمرار رطوبت خود را كه قريب يك ليتر مى شود به سطح بدن آورده بخار مى نمايد و موجب خنكى بدن مى گردد .
پوست بايد هميشه نفوذپذير باشد ، چون كه محصولات جامد عرق با محصولات ترشح غدد پيوسته در سطح بشره با غبارهاى خارج و كرك لباس مخلوط شده و اندود مستحكمى كه چرك بدن باشد توليد مى نمايد .
سلول هاى مرده بدن دائماً از بشره جدا شده و توليد يك قشر مى كنند و محصول اين قشر متمادى با محصول غدد مختلفه مخلوط شده لعابى مى سازد و بر ضخامتش افزوده مى گردد ، آن گاه به عمل پوست زيان سخت وارد مى سازد و از اينجا علت تأكيد در وضو و اغسال مستحبه از طرف اسلام روشن مى شود .
پاكيزگى بدن اولين شرط سلامتى است ؛ زيرا آمارها نشان مى دهد كه مرگ و مير در نزد طائفه هاى تميز كمتر و پيش توده هاى كثيف بيشتر است .
بدن را با آفتاب و هواى تميز و آب آشنا كنيد ، عادت كنيد از بينى تنفس كنيد ، قبل از غذا دست و ناخن ها را با صابون بشوييد . بعد از قضاى حاجت دست خود را با مواد صابونى شستشو دهيد ، ناخن ها را كوتاه كنيد كه ناخن بلند خانه ميكروب و آلودگى ها است . انسان بر اثر عمل نكردن به قواعد بهداشتى در حقيقت خودكشى مى كند ، اگر بهداشت را مراعات كنيد پيرى و مرگ را به عقب انداخته ايد .
منبع : برگرفته از کتاب عرفان اسلامی استاد حسین انصاریان
