عَمْرُو بْنُ عَبْدِ اللَّهِ جَنْدَعى

وى يكى از ياران اباعبداللَّه الحسين عليه السلام است كه در روزهاى پيش از جنگ، در كربلا به امام عليه السلام پيوست و در روز عاشورا به ميدان نبرد شتافت و جهاد كرد.
  
از جزئيات زندگى وى اطلاعى، در دست نيست و در چگونگى شهادتش، اختلاف است. برخى نوشته اند كه در نخستين حمله لشكريان ابن سعد به ياران حسين عليه السلام شهيد شد. برخى ديگر نقل كرده اند كه بر اثر ضربه اى كه بر سرش وارد گرديد، مجروح شد و بر زمين افتاد؛ و اهل قبيله و پسرعموهايش بدن او را از صحنه خارج كردند و به مدت يك سال نزد آنان بسترى بود. تا اين كه سرانجام پس از پايان سال، به فيض شهادت نايل آمد.
 
در زيارت ناحيه مقدسه به نام او تصريح شده و آمده است:
 
السَّلامُ عَلى الْجَريحِ الْمَأسُورِ سَوَّارِ بْنِ ابى حمْيَر ... السَّلامُ عَلى المُرتَّثِ مَعَهُ عَمْرُو بن عَبْداللَّه الْجَنْدَعى
    
سلام بر مجروح اسير، سوار بن ابى حمير ... سلام بر مجروح با وى، عمرو بن عبداللَّه الجندعى.