سعد بن حنظله تميمى‏

درباره «سعد» آگاهى چندانى در دست نيست. جز اين كه مى دانيم، از ياران امام حسين عليه السلام و شهداى كربلا است؛ و روز عاشورا، هنگام نبرد، اين گونه رجز مى خواند:
     
          صَبْراً عَلَى الأسيافِ وَالأسِنّه             صَبْراً عَلَيْها لِدُخُولِ الْجَنَّه
      
         وَحُورِ عينٍ ناعِماتٍ هنَّه             يا نَفْسُ لِلرَّاحةِ فاجْهَدَنَّه
       
وَفى طِلابِ الْخَيْر فَارغَبَنَّه
     
در برابر شمشيرها و نيزه ها، صبر بايد كرد. صبر بر آنها براى ورود به بهشت و رسيدن به حوريان سيمين پيكر. اى نفس براى آسايش ابدى بكوش و در طلب خير شايق باش.
      
«سعد»، پس از پيكارى سخت و جانانه، به درجه رفيع شهادت نايل آمد.