نام او در منابع پيشين ديده نمى شود ولى به گفته قندوزى، وى پس از شهاب بن كثير از سوى عمر بن سعد نزد امام حسين عليه السلام فرستاده شد. ولى در محضر آن حضرت اسلحه را بر زمين افكند و بر پاهاى مباركش بوسه زد و [با خود] گفت:
«مَنْ ذا الّذى سِرّك الجنّة ويمضى الى النار»
«كيست كه بهشت را رها كند و رهسپار جهنّم شود»
خزيمه، همراه سيّدالشهدا عليه السلام بود تا آن كه در روز عاشورا در جمع برادران شهيد خود مأوا گرفت.
منبع : منبع: پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، پژوهشکده تحقیقات اسلامی.
